Кәкімбек салықов туралы Өлеңдер ✍️

Арпалыс кешкен кенші едім, Қоштаған өлең жетегін. «Егіз інім» деуші едім Шынболат, Қуаныш екеуін. Жақсыкелді – ол да інім, Жалғастырған «Жезкиік»...

Ақ қайың елі жайдары, Сарыарқа алтын айдары. Абылай ақ үй орнатқан, Қазақтың ғажап аймағы. Әнші де ақын ғұрпыңнан, Көркіңе терең сыр тұнған...

Ол балдырған қыз еді, ғашық еді, Көңілі көктем, көкірегі ашық еді. Соғыс жылдар жан-жаққа көшіп кеттік, Есте қалды тек қана аты-жөні. Көкейінде не..

(Сапарғали Салықовқа)Тақап қалды сексенге менің жасым, Жүзге апарар деп жүрмін тегім асыл. Әттең, дүние-ай, өмірден інім өтіп, Есік пен төр көрсетті..

(Төлеген Досмағамбетовке)Сұм ажал! Қалай алдың Төлешімді?!Көз жасым қысып кетті-ау өңешімді. Жаныма сырқат батып жатыр едім, Отырмын жинай алмай мен..

Өту қиын бұл фәниден жасқанбай, Әу дегенше тиер басқа тас қандай?! Ерте кетті Сегіз сері өмірден, Бар күйігін сұм қара жер басқандай. Асылдарға..

Көкшетаудың қаласы мен даласы,Қопа көлдің құмқайрақты жағасы;Бала күнде талай асыр салған жерШабыт қозғап жібергенін қарашы.Қасқыр көріп бұға қалған..

Бойымда жалыны бар бұлан ердің,Ойымда ағыны бар Құлагердің.Шабыста топтан озып алға тартсам,Келеді сол қалпымда тұра бергім.Көп жырлап өткендер бар..

Бастан кешкен ащы өмір Ерте үйретті сабағын. Нұр төгер деп қай көңіл, Қадалып көп қарадым. Ішімде күйік жатса да, Өзіңе ғана табынам. Қуансам, қайғы..

«Сөздіктерде әзір» депБекерше іздеп жатасың.Ойыңда жүрер қадірлеп,Сыйласаң сөздің атасын.Ну орман етіп жайқалттыАбайым тілдің негізін.Жалғастырды бай..

Айтқаны қызық анамның, Әр сөзі – мәңгі өсиет.– Қасиетті адамның Досы боп өту – қасиет. Аңдап бассаң сақ жүріп, Аллаға жетер арызың. Жақсылыққа –..

Көп жұлдыз көкте Ай болмас, Сәулесі жерге жетпейді. Қалтқысыз серік қай жолдас, Адал дос тастап кетпейді. Сүрініп кеттің – құларсың, Таяныш таптың –..

Бата деген – ақ тілегі халықтың, Дәстүрі осы біздің ұлттық қалыптың. Бақытты бол, айналайын Гауһаржан, Биік төрде өзіңді бір таныттың. Игере бер сұлу..

(Гауһар Сұлтановаға)Күйсандықтың кереметі ГауһардыТыңдаған жан сиқырлы үнге тамсанды.Нұрғисаша шалқып, толқып, тебіреніп,Әр дыбысқа қанат байлап жан..

Сыйла, қазақ, ардақта ақыныңды, Одан артық таппайсың жақыныңды. Сатылуды білмейді, түлкілікті, Білсе-дағы жазасыз атылуды. Ақынды сүй, сүйгендей кең..

Дүйсенбіде қауырт істер желеді, Сейсенбіде бос сергелдең жеңеді. Сәрсенбіде тағдыр барын береді, Бейсенбіде жырға батқым келеді. Жұма күні табылар..

Шөберем келді өмірге, Сағындырып, аңсатып. Орнады жайлау көңілге, Жүрекке қонды бар шаттық.Тірліктің қызық бұл шағы, Қызыққа мөлдір қанғаным...

Ұзарады күн ертең торғай адым, Оранамын мен неге ойға қалың? Жырдың көбін жүруші ем түнде жазып, Енді таңнан сәт күтті ойлағаным. Осы күнде қашып жүр..

«Гагарин ұшты! Ғарышпен даңқы ұласты!» – Деген сөзге Мырзағұл қарсыласты. «Шайтан ісі, шіп-шикі өтірік», – деп Молда көршім дес бермей талқыласты...

«Болыс болдым, – деп еді, – Бар малымды шығындап». Абайдың сөзі келеді, Өсу жоқ бермей тығындап. Тәуелсіз күнді көз көрді, Арқалылар наз арттық...

(Есенгелді Мұқыжановқа)Бір өлеңді арнасам, Мың өлеңдік інім ғой. Есенге сөз таңдасам, Тез көтерер күлім бой. Кең жалған берді нұры дем, Деместей бірі..

Нар тұлға, еңсегей ер еді, Металлург лауреат атанған. Мейірбан мінезі кең еді, Ерекше көрінген қатардан. Ар-намыс мол еді ісінде, Шырқаған биікке шын..

(Медеу Сәрсекеге)Қандай жақсы кездескенім асылмен, Мен ол кезде кеншілік жол басында ем. Жетпіс жасқа келіп қалды сол Медеу, Жаны жалғас Қаныш шеккен..

Сөзі ғибрат тараған хатта қалып, Асыл аз ба әспеттер жаттап алып?Ілиястай Сәкенді қатар жүріп, Шын сүйсініп, сыйлауға сәт табалық. Саф алтынды бос..

Көкірегіңе көп қуаныш түйіпсің, Ашылу аз, жабығу көп тұйықсың. Тірліктегі бір ғажайып сол шығар, Көрмей жүріп, көргендей боп сүйіпсің. Қиядағы сен..