Қадыр әлімқұлов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ей, тағдыр-ай, тағы да езгіледің,Жан жалдайтын жуастың кезі ме еді?!Жылай-жылай сарқылған сорлы жүрек,Тағы шаншып кетті ғой…Сезді нені?!Адасқанның..

Уа, тағдыр, саған не дейін?Неге енді сені теңейін?Қорқаудасың-ау, Əй, тіпті,Қайтіп те сені жеңейін?!Таудайын сыйлап талаптыңҚақтырдың қанша..

Жексенбі еді,Отыр едім оңаша,Есік қақты қайыр сұрап бір жігіт.Қымтырылып,Қысылған жоқ ол аса,Алланы атап,Қол жаяды үздігіп.Құндақтаулы сəбиі бар..

Аялай алмасаң да ақыныңдыБатыра берме, Тағдыр,Тақымыңды!Қинама,Қан жұтқызып жүрегіме,Азапқа айналдырма ақылымды!Ойымды отқа орап,Жалындат та,Қайғының..

Бір бойымда екі «Менім» жүр менің,Бірі – өртеніп,Біреуі су шашады.Бір Қадырды қамап қойған түрменің,Бір Қадыр кеп есігін тез ашады.Екеуінің..

Тағдыр-ай!Сен əділ екен деп,Иыққа не арттың – көтердім.Бəлкім мен,Бұл жалған мекеннен,Өзіңмен тіресіп өтермін?!Тіресу,Күресу – салтың ғой,Оныңның..

Тағдырды тiлдеп қайтесiң,Тарта бер алға,Тіресіп!Емес-ау ол да жай шешiм,Кетесiң…Ашық тұр есiк. Күткендей тосын сырқатты,Əуре де болма..

«Тағдыр» деп жатады бiлгiрлер,Мəнiсiн айта алмай,Мiңгiрлеп.Мақтайды – қуанса шүлдiрлеп,Даттайды – қиналса:«Тұлдыр!» деп.Тағдырға тап бере..

Пəк пейіл періште ме,Перісің бе,Сұраншақ сүмелек пе,Серісің бе,Бəрібір:Жақсымысың,Бақсымысың – Бұл өмір өкініштің өрісіндей.Арманың қанатыңды..

Өткел бермес өзендей,Асу бермес кезеңдей;Арманымнан айырып,Қанатымнан қайырып – Өмір өтіп барады…Сөз ұқпайтын есердей,Айықпайтын кеселдей;Жанықтырып..

Жаса өмiр!Жаса күн!Жаса мекен!Тiршiлiктiң тiзгiнi тасада екен.Пенделiкпен кейде мен санай қалсам,Қажет нəрсем шашымнан асады екен.Табиғат сол..

Келсе-дағыГүл-көктем бiзге тегi,Бiлген едiм ызғарлы күз жетерiн.Балдəуреннiң байлығын шашып жүрiп,Сезбеппiн ғой сол күндер iздетерiн…Iздетерiн..

Сарсаңға түстi сан арман,Ешнəрсеге ешкiм таңданбас.Шалына ма екен жанарға,Көзiнен жанның тамған жас?!Жөңкiлiп жатыр жүрдек күн,Тағатты түгел..

Зейiн қойып,Мəн берiп жарасымға,Тұлдыр тағдыр пендеге қарасын ба?!Қос қапталдан қаусырған екi жаға – Үмiт пенен күдiктiң арасында,Өксiк-өмiр өтiп-ақ..

Атады таң да,Жатады таң да жылыстап,Өмірдің өзін қауындай тіліп,Қылыштап.Батады күн де,Жатады күн де жылыстап,Ал сүю деген – Қуысу емес,Суысу емес –..

Əй, өмiр-ай,Сырғисың-ау сынаптай,Бiрақ саған не болғанда – бəрi бiр:Бiреу өтер нақ сүйерiн ұнатпай,Бiреу өтпек ешкiмдi де шыдатпай.Əй, өмiр-ай,Мүлде..

Өгей өмір,Сен мені кіналама,Күреспесе – бұл көңіл тына ала ма,Тіреспесе – бұл жігер сынала ма?Өгей өмір, сен мені кіналама!Кіналама, кезеңге жете..

Өріне өмір-таудың өрмеледім,Көп еді көргенімнен көрмегенім.Тұзым да жеңіл ме екен,Кім біледі,Көбіне сор боп шықты тер дегенім.Қолымды аспанда Айға..

Ей, Өмір, саған ғашықпын!Сезімнің мəні əріде:Құшуға əзір, Асықпын – Өзіңде бардың бəрін де.Көлеңке түспес көңілге,Қиналып жаным, Күйемін.Гүл өскен..

Несіне өмір сүресің жана алмасаң,Жану үшін жалындап жаралмасаң?Тірлік деген түрмеден телміріп тек,Əуезінен əр күннің нəр алмасаң,Нəр алмасаң,Сəуле..

О, туған жер!Сенен əсте, iрi кiм?Сен аманда сiрiмiн де тiрiмiн!Дүние кең болғанымен,Сен – жалғыз,Мен – бiр ұшқын,Көп ұлыңның бiрiмiн!Саған деген..

Сүйемiн менкүздiң түнгi аспанын,Сан жұлдызыншебер шашып тастаған.Қиял құсысол бiр сəтте қас қағым,Шетсiз-шексiзармандарға бастаған.Қаз бауыр..

Аңсаған сенi күнiм көп,Жаркентiм,Көңiл хошындай.Қарсы алдың тағы күлiмдеп,Кездеспей кеткен досымдай!Жүре алман шалғай шетте де,Жырыңа сенiң..

Сайыңда сипап өтер самал тынған,Сары қыз,Сарыөзегiң аман тұр ма?Сендерге жеткiзбеген жолға налып,Сарытап сағыныштан сан алқынғам…Сары жон, Сары..

Сенен ескен қоңыр самал түлетiп,Жеткенiнше айлар өтiп,Жыл өтiп,Ақын ұлың Астанада жүр аңсап,Сарыөзегiн, Кербұлағын жыр етiп!Кербұлағым,Мен ұланың..