Тортай сәдуақас өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Астана қаласының әкімі, халқымыздың руханиқазынасының жанашыры Иманғали ТасмағамбетовкеАстана – жақсы тiлек, жарқын үмiт,Шаншылған шаңыраққа алтын..

ҚуатқаҚанат қақтық бауыр болып қияға,Қатар ұшып келуші едік ұяға;Қайттім енді, жоқсың бүгін қасымда,Жамандыққа жан бауырын қия ма?!Жүруші едік..

Жарқылдап жүретұғын пәк сырымен,Жақаным – жақыным ең, жақсы iнiм ең:Қиянда қияға өрлеп жүргенiмде,Сендердi перiштеге тапсырып ем.Бақиға ерте неге..

Атаның жолын жалғап кейінге,Әулеттің ортан қолындай бекем:Сыралғы елге, салмақты өмірде,Болыпты алғыр Қоңырбай көкем.Әпикөн, Сәкең, бауыры..

Абылайхан ауылының жiгiттерi,Тағдырың талқыға сап iрiктедi:Мiнi жоқ озып бәйге алғаныңның,Мiнгенiң Құлагердей күлiк пе едi?!Ол рас, Абылайдың ақ..

«Бурабай» газетiнiң редакторыМәули Әлiмовтың рухынаСырларын ерте ұғынып ұлы өмiрдiң,Жақсы не, жаман қандай бiле бiлдiң;Бiр жан жоқ сенi бiлмес, сен..

Бесаспап бағбан Мақсұт Қасымовтың құрметінеНәр алып өскен адам ізгі өнерден,Атанды елағасы жүзге келген!Тағдыры мәз болмапты жастай көрген,Тәлімі аз..

Есмағанбет Ысмайыловтың құрметінеАлаш рухын қорыған, – Өтіп еді неше адам:Жақсылардың соңынан, Еріп еді Есағаң!Алаш туын жыққанда, Заман желі..

Сәттар Сейтқазиннің қазасынаСәттар сазы – кіл шаттық па, мұңдылау,Сәттар сазы – самғау, бірде құлдырау;Сәттар сазы – асау көнбес ноқтаға,Сұм заман..

(М. Мақатаевқа, болған оқиғаның ізімен)Жолаушы мазасыз бұл қандай халық,Ауылы аңсатты ма шалғай қалып:Аттанды Алматыдан бір топ адам,Азанда..

Өндіріс басшысы, құрметті металлургҚадер МәткеновкеШығармай «кенші» деген мақсатты ойдан,Бағыңды таптың іздеп Қарсақпайдан:Ел үшін қайрат қылмай ер..

Елдің қамы дегенде, Үйдің жайын ұмытқан;Мәдениет пен өнерге, – Жаны құмар – Үмітхан!..Талмай еңбек етем деп, Талай сында шыныққан;Шыңға шыққан жеке..

Денсаулық сақтау саласының қайраткеріАбай БайкенжингеАбылай ханның жолдасы, – Ұрпағы ең Жәпек батырдың:Ұлы Абай – елдің жорғасы, Қасиеті де бар..

«Ақан сері» романының авторы Сәкен серігеСоңында содыр тағдыр соқпағы қап,Ардагер Ақан сері өтті аңырап:Тұлпары мерт болса да опқа құлап,Сері ақын..

Махмұт ҚасымбековкеОл – Еліне де, Елбасына да адал серік болғанжан. Қазақ тілінде «елсерік» деген сөздің баржоғын анық білмедім. Болса, соған..

Ардақты елағасы Мақтай СағдиевкеТөбесіне көтерген ел, халайық,Төбе бидей тұлғаң бар төрге лайық:Қадіріңді қаймана қазақ біліп,Қанатыңды келесің кеңге..

«Әкем ауыр науқасқа душар болып, өлімхалінде жатқанда, басында жылап отырғанжас жарына айтады екен: – Жылама, негежылайсың, сенде анау бар ғой, анау..

Шортанкөл, Шабақкөлдiң төңiрегi,Бiз үшiн шалқып жатқан өмiр едi.Ақ айдын, аққу-қаздар, ару қыздар, –Маған сол баяғыдай көрiнедi. Көңiлiм осы көлге..

Өмірдің шырағы, – Бір өшер, бір жанар;Толсын жан шуағы, Нұржамал, Нұржамал!Бұл жыртық көңілді, Кім емдер, кім жамар?Сүр жақсы өмірді, Нұржамал..

Сүйген жүрек сыңарын, Іздеп тыным таппайды.Махаббаттың шуағын, Суытпастан сақтайды. Сағыныштан сарылып, Сарқып ішіп қанша айды;Сүйген жүрек сағынып..

Жолымыз екіге айрылды, Тыңдадық тағдыр – тақсырды:Толқыған айтып жайыңды, Көзіңде тамшы жас тұрды!Санамыз санға бөлінді, Ойымыз болды он..

Барады сұлу сылаңдап, Бұраңдап ойнап бұрымы.Көзімнің алды тұмандап, Шайқалды көңіл тұнығы.Сейілге шыққан сыңайлы, Сұлуым жазды қарсы алып:Сүйгені..

Сәулесін сеуіп нұрлы аспан, Жүруші ек еркін сайрандап;Екеуміз талай сырласқан, Қаңырап қапты қайран бақ.Көңілім мұңға көміліп, Сұрапыл дауыл..

О, Оксана, Оксана! Бейуаз сезiм, пәк сана;Назымды ұғып бақ-сәнә, Қайтiп тiлiң тапсам, ә?!О, Оксана, Оксана! Қиылып тiл қатса да;Сыр ашпайсың басқаға..

Өмір беріп, қатеңдi де кешiрген,Асыл бейне шықпайтұғын есiңнен:Ұрпақ үшiн түн ұйқысын төрт бөлiп, –Кiм бiздердi кiрпiк қақпай өсiрген?!Бар асылды бiр..