Светқали нұржан туралы Өлеңдер ✍️

Ерлігі аңызға - аян, ертекке — анық,Өр халық — менің халқым — тентек халық.Ұрынған пышағына дұшпаны көп,Қысты, әні, құшағына да өртеп барып!Отырар..

Әжем айтқан ертектерде —Кіл сойқанҮрейімді ұшырушы ед жын-шайтан."Шайтан деген бұл неғылған сорлы жұрт?!"Деп ойлаушы ем...Асылдарды қор..

Жылқы ауыл...Күлде жатыр қара саба,Әр жерін тесіп кеткен бала-шаға.Түсетін қара шал жоқ арашаға,"Қазіргі тірлікке бұл жараса ма!" —Депті де, күлге..

Жыланды жолда жатқан соқпай кетсең,Тап болған бір ғаріпті шақ дегенің.Шәңгерей.Қастық қылған жан емен тірі жанға,Қастық қылман амалым..

Әр сөзімнің астында жатса деп ем жымдасып,Сезім менен ақыл-ой бір-бірімен мұңдасып.Айтқанына ақылдың сезім шіркін көнбейді,Бітуажа болам деп бейшара..

"Шырақтай жанған жүрегім, —Нұр шашам маңға—шашам жыр.Мен, мен!.." — деп алыс кеткен сол—Досымның нағыз бірі еді...Жолықтым бүгін—масаң жүр,Арада көп..

(Кенжебайдың әні)Қызығымды әлі бір тойламаған,Не күйде жүр екенсің,Қайран анам?Ащы-тұщы татыған таңдайымаЖоқ енді уызың деп ойға қалам...Нала..

М. МақатаевқаКөптен бері естімей сыңғырын жырдың,Алматыға сия алмай шыңғырып жүрмін.Қай жаққа кеткен баяғы бұла дауысым?Төмендеген бе, биіктен..

Аяулымды алғаусыз армандадым,Сен де соған көз сүздің, арланбадың.Ақ көңілмен жүргенде аңғармаппын,Арманыма таласар арлан барын...Азғындық па, атадан..

"Оңашалап жолықтық жылға жақта,Сыбырласып сырластық біржар апта.Менен мықты ақын көп, сенем,Бірақ,Сенен сұлу ару жоқ бұл қазақта!" —Деп жырлап ем бір..

Жаздың түні.Аспан — теңіз,Жер — теңіз,Теңіз болып кеткендей бар шартарап.Сол аспанда айға айналған ерке қыз,Жүзіп кетіп бара жатыр шалқалап.Сол..

Жыр-шоғырынан* * *Анау жатқан Каспийдің ұлы едім мен,Атырау ем —жаныммен, жүрегіммен.Аралдық қыз,бір күні Арал болып,Қол бұлғадың..

Ар жағы —Айырқанат самолетпен,Бер жағы —Ауытталған қара көртпен,Жыл жүрген Алматымды артқа тастап,Аңсатқан ауылыма жаңа жеткем.Азалдан ауыл еді жазар..

Қара жерге қар әбден басқан бауыр,Бұлт торлап тұр әлі де аспанды ауыр.Атқораның ығында мен отырмын,Тілеп таңда боранның басталмауын.Әудем жерде тоңып..

Кемпірқосақ Мұзартқа беріп көрік,Әлсін-әлсін күн жауды төгіп-төгіп...Хантәңірі моншаға түсіп жатыр,Алқымы көбік-көбік.Айқай салып әлдегім жағын..

Елшенбүйрек, Хантәңірі — жырлы алап,Тас төбемнен аспан таулар тұр қарап...Қасқыр-бұлттар түлкі-күнді қанжосаКөкжиекке қуып тықты мылжалап.Кетіріп тұр..

1 – өлеңАлатауға ақ қар жапқан мәңгілікБарғым келед бұлтпен бірге қаңғырып.Үндемейді басылған жел таңға ұлып,Қарсы алады қарқ - қарқ етіп қар..

... Шу асау бұғалық сүйреп,Арқырай атылған тұста,Алқынып шығалықшы үйденБұрынғы батырларға ұқсап...Жел кіріп бүлікті лекке,Көп жылқы шұрқырағанда..

Анасы жарытпаған сәби қай малдың сүтімен ауызданса, мінезі соған тартады.Халық ұғымы.Маң, маң бір басқан, паң басқан,Топшы шудасын шаң басқан,Түйеде..

Аруаналар, боздаған аруаналар! —Адамда жоқ қасиет малда болар.Маңғыстаудың мәңгілік ардағы олар,Адайлардың сиынар әруағы олар...Шайнаса да арттағы..

Түйелі ауыл...Үйді-үйде қою сүт көп,Тоққа бәрі көрінбек ойыншық боп...Тынымды ап жүр,Иықтап Аруананы,Тексіз туған көрдемше — көйіншік көрт!Кешегі..

Сағыныштың соңында шаңым қалған,Шаң қалдырмай қойсын ба арынды арман.Жанарымның алдында сағым қалған,Сағынғаннан бәрі де,Сағынғаннан.Жүргеннен бе..

Қазақ өткен белестің бәрін де өткен,Көріп те жүр жырақтар шаңын көптен ...Қазақ жыры кешегі Тайбурыл ғой,Шаба - шаба бүгінге талып жеткен.Қобыланды..

Ол да өзіңдей ит болсын азғыр, азғыр ..АбайСен де тарттың ат жалын кезегің кеп,Меже, міндет алмасаң езеді індет.Осы ақылды сыр қылып айтып..

ИранбеккеЖатқызбас құдай берген қуат ұлды,Оқыста жыр оқитын сұрапылды;Маңдайын тауға да ұрған, тасқа да ұрған,Көрдің бе Алматыдан бір ақынды?Бір..