Танакөз толқынқызы туралы Өлеңдер ✍️

Қар дегенің бар болғаны сағыныш,Көз жасымның мұздап қалған бейнесі.Алып ұшқан көңілдегі сабылысҚарға айналып кететіндей кейде осы.Қар дегенің бар..

Жүрегім жүрегіңді бесік еттіБейтаныс өзегімді кешіп өтті.Ақыры ақын болып кеттім мен деӨмірдің оған, айтшы, несі кетті?Кеткен жоқ ештеңесі ешкімнің..

Қандай ғажап! Бүгін боран көшеде...Қарашам-ау, келдің бүгін нешеге?Алай-түлей арпалысып өзіңменДәл қасымнан өтіп едің кеше де.Бүгін менің ішіме еніп..

Қандай жақсы!Ақындар мүлде сатылмайды:Базарда тұрған қаймақ секілді,Тігінші сұратқан оймақ секілді,Мүгедек тапсырған балдақ секілді,Байлар тұрғызған..

Қарлығаш-ау, қарлығаш, сүт берші!Бір жұтым сүт берші расымен,Көзімнің өтейін жасыменЖаураған білегіме,Зіл батпан жүрегіме,Мұң басқан қиялыма,Көз..

Жағымпаз болғысы келетін жандардыңКөптігі соншалық, мен тіпті таң қалдым.Көптігі соншалық байқаудан өтпейсіңОл мүмкін емес те, мен соны..

Мұхитқа жұлдыз құлап ағады,Отты шаш жерге кетті шашылып.Жан дауысым – құдды сынақ алаңы,Жас емес көзден бұлақ ағады.Кім рұқсат берді..

Сүйкімді ақын шақтап алған көлемінАла көйлек, гүлді көйлек көремін.Шайырларды «әйел ақын», «жақсы ақын»Және «өте жақсы ақын» деп бөлемін.Әйел ақын..

Түрме – адам өлтіргіштердің тұрағы,Адам өлтіреді, түрмеге түседі,Уақытын өтеп қайтадан шығады,Қайтадан біреудің ғұмырын қияды,Ғажап қой бәрі. Ақылға..

Жасасын бандиттер! Қарақшы ұрылар!Жалғыз һәм мейлі олар топ болсын діні қарБір қара таппай жүр сүйкеніп ұрынар,Олардың біздерде алынбас құны..

Сен айтқаннан да жаманмын,Айтылмас құпия бар бірақ.От болып күйіп, қадалдың,Көргенде мені абдырап.Ғашықта ғана болатынЛауладың жалын ұшқынмен.Жаман..

Адамдардың отты заңы бар:Жүзімді шарап қылдыратын,Көмірден отты тудыратын,Бір сүйіс бір тағдырды мұң қылатын.Адамдардың қатал заңы бар:Сұм соғыс..

Биледің мені. Тәуелді қылдың. Ұяттан мүлде өртенгенЖаным да саған тәуелді.Алдыңда сенің қалтырап тұрар, лыпасыз тырдай жалаңашТәнім де саған..

Кей-кейде біз оңаша бірмейрамхана ішінеКіруші едік ұрланып,Баспалдақпен төмен түстік сан ретҮнсіздіктен сыр бағып.Столды да таңдаушы едік бір..

Пошта жәшігінеТүн келіп ақырын құлайды,Қалжырап қараған түнеккеКөріпкел сағатымСұңқылдап жылайды.Қараңғы.Заттарға сүріне қабынаДәл қазір ояну..

Аққумен біргеҚаңқылдап қаздар жүреді,Арамен бірге Шыбын да өмір сүреді.ҚандыағашпененПияздар қатар өседі,Тауыспен біргеҚоңыз да ғұмыр кешеді.Көлменен..

Ең сенімді адам сатып кеткенде,Төзімді болуды үйретші.Ақылым үстемдік құрғанда,Сезімді көруді үйретші.Ақ көйлегімді малмандай етіпКөшеде көлік..

Тау – туысқан. Баурайлар бауыр әлі.Таңсәріде естимін Тәңір әнін.Шаңырағым – шық гүлдің нәзіктігіНеге бірақ бұл жүрек ауырады?Шаншып өтті... О, несі..

Күз мені сатып кеткен сияқтыАрлана берем қорлана.Алдама мені көктем сияқтыТүзетер мені сор ғана.Мен жүрген жерде тозақ жүреді,Өйткені ол менің..

Көп нәрседен қалды мынау көңіл деСондықтан да атым – мұң.Көп нәрсені жоғалттым мен өмірдеСондықтан да ақынмын.Көп нәрсеге жаным менің ауырды,Керек пе..

Көңіл сынық... Түбі тесік көземін...Келді көктем, келмесе де кезегім.Ештеңені сұрамашы, өтінем,Сүйші мені... Өртенді ғой өзегім.Сүйші мені.....

...Ішімдегі бір әлем күйреп тынды.Кеттің мені өлтіріп... аямадың.Жеті шелпек таратып илеп мұңдыНеге күнде жабырқап оянамын?Патша - жалқы. Құл –..

Жоғары шық, жан досым, бақытсыздық!Босағада тұрмаңыз, мәртебелім!Жақұт қызды жіберген бақытсыз ғыпҚасіретім – мәрт және де мәрт өлеңім!Адалым-ау, сен..

Жарығым-ау, сен үшін кіммін өзі?Білмейсің ғой аяуды.Сен сыйлаған бақытсыз күннің өзіСүйкімді һәм аяулы.Шын сүймесем жүрегім күймес олайКүнге сүйеп..

Сәлем бермеу... Сәлем алмау... Ерегес...Өмір мәнін түсінеміз неге кеш?Мен кінәлі секілді ғып қарайсың?Сағынышты Күз әкелді, мен емес.Ала құйын..