Қажытай ілиясұлы шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

(толғау)"Кісіге қарап, сөз алма..." деп ең кемеңгер,Ұға ма оны кеудесі бітеу кереңдер?Көңілден өшпей, өмірден ерте көшті ғой,Мағжан сынды, Шəкəрім..

Сұқсырдай сусылдаған Сұркөжегім,Қант жесем, қарбыз жесем, бірге жедің.Өзіме көзің-айна, жанарымнан,Кейде нұр, кейде күңгірт мұң көремін...Тұмадай..

«Ырыс алды ит», – дейді аттас бала,Иті жоқтан ауа ма бақ басқаға? –Дегенімде жымыңдап, аңғарлы әкем,Бір күшік әкеп берді ақтөс, қара.Жауқабақ, көнек..

Япыр-ау, қайда қалған тұлымды шақ,Бұлдырап шабатұғын құлынға ұқсап?..Желдетіп, желіктіріп әкеткен бе,Қашық ән, асыл арман, шырын құшақ?!Шұралап, шу..

Үйіріп, үздіктіріп арман-ағын,Қалқам-ау, қанша жерді шарлағамын?!Менің кеудем жарым шар альбомыңдайСуретін жинап-терген әр қаланың.Әр қаланың..

Қызысың ба, осы елдің ұлысың ба?Шешіліп, шер төгейін уысыңда.Күзетіп кісіліктің шекарасын,Тағдырым тұрды үнемі қыл ұшында...Жүргем жоқ дүбірлетпей..