Исраил сапарбай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Қайда Ай, Күн?Қайда айдын?Қайда бақ?Қар жауып тұр мамық, үрпек, майдалап.Құдайым-ау, ендi қашан көктем кеп,Ендi қашан көңiл құсы сайрамақ?..Ендi..

Сыбызғы үндi, сырнай сазды, Сырғалым,Сiздiң жаққа бейiлiмдi бұрғаным:Тылсым көктен тыншу бермей тiл қатып,Ұйқыңызды келсе қайтем ұрлағым?Кезiңiздi..

Махаббат ескiре ме, ескiре ме?Ерсiлеу мұның өзi естiле ме?Iшiнде емге татыр бiр есер жоқАпырай, жұрттың бəрi естi неге?Нелiктен мына жұрттың бəрi..

Түсiмде көрдiм жалаңаш,Өңiмде көрдiм жалаңаш.Шарана кейпiң шала масШайтанмен шарғи шамалас.Түсiмде көрдiм жалаңаш,Өңiмде көрдiм жалаңаш.Нəп көрсе..

Сен менi тұсаулама, тұсаулама,Жүрмейдi кiсенделiп кiсi аулада.Сенiкi – секемшiлдiң сергелдеңi,Менiкi – сал-серiге ұсау ғана.Жүрейiн емiн-еркiн аз..

«Əйел заты – залым. Ол ыстық жар құшағы мен суық ажал құшағында ғана қымбат»(Проспер Мериме)Əйелдiң етегiне құйын құмар,Көз сүзсе, көрiнгендi үйiр..

Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна.Шарайнаның шарт сынбауын абайла.Ажарына Ай сұқтанған, аяулым,Саған емес –Ендiм алтын Сарайға.Сарайыңның келiстi..

Айтпашы өткенiңдi, өтiнемiн,Жүрегiм — жылап қалар жетiмегiм.Тылсымға кезiккендей, тiл байланып,Күрсiнге толып кеттi-ау көкiрегiм.Айтпашы өткенiңдi..

Бүгiн бақтарКешегi күнiн жоқтар.Мынау тылсым үəм гүлсiм дүниедеБiздер естiп-бiлмеген мың ырғақ бар.Ерiнiңе күлкi емес, мұң үйiрiп,Серiгiңе сен де..

Жұлдызға төсеп кеудемдi,Тiлдесiп көкпен көңiл күй,Ынтызар, ыстық бейнеңдiТүсiмде көрем мен ылғи:…Желбiреп əппақ желеңiң,Өзiңмен жерге Ай қонар.Өзегi..

Жылап жүрiп тереземдi жуған Күз,Бу мен бұлтқа айналармыз судан бiз…Сенi қайдам,Қайғы кешсе қайтпекпiнҚара түннiң құрсағынан туған Қыз?Терезеден..

Есiмнен тандырдың-ау, тандырдың-ау,Көл-көсiр көз жасым ба жаңбыр мынау?Үнiм бе күркiреген Хақтың күнi,Мұның не, жан құрбым-ау, жан..

Шəркез уға шаркесем толы бiлем –Сарғайып өң,Барады солып iрең.Қарайғанға ұрынып..,Қарап жүрмейҚашан ғана мен саған жолығып ем?!Сағыну ма,Бiлмеймiн..

Мына марғау тiршiлiкте тым сараңЕркек басым еркелейдi бiр саған.Тiлегiммен үндескендей күй кешем,Жүрегiмнен жүрiп өтсе үр-самал.Жалғыз ғана сен..

Алдау, арбау, мəймөңкелiк, мекерлiк..,Бiр басыңа барлық өнер жетерлiк.Жан-тəнiмдi жаулағаның – бiр ерлiк,Балдай балқып баурағаның – екi ерлiк.Сендей..

Сен менi неғыласың, неғыласың,Жел-құйын ой-қиялға толы басың.Көшеге көк көйлектi киiп шықсаң,Көлденең көкаттыға жолығасың.Жүргенде алдарқанып əркiмге..

Аямай-ақ қой менi, аямай-ақБiрi екен деп ақынның жалаңаяқ.Сенiң құлқың – құныкер қу дүние,Менiң мүлкiм – тар кепеш, табақ-аяқ…Жүрген жан деп ойлама..

Тостағаны уға тола ғасырдаМенiмен бiрге бола аласың ба?Бұл дүниеден булықса даусым,Ол дүниеден ораласың ба?Мiнезi шəркез мына ғасырдаБалапан басып..

Қамыстай сұңғақ бiр ҚамарҚайыңдай толқып, ырғалар.Қасынан өтсе қас сұлу,Қарамай оған кiм қалар?!Қаракөзайым қалқаданҚапыда кiмдер құр қалар?!Құлқыны..

Сағым қалқып, самал ескен,Сар даланы ала көшкенСəмбiталдай сəнiң қайдаЖелмен шашын тарап өскен?Сиқыр сымбат – сыйың қайда?Маған ғана бұйырмай..

Сен жарылқашы жарлы жүрегiмдi,Жоқ! Керегi жоқ сенсiз бұл өмiрдiң!Көк Тəңiрi, кешiре гөр, бар ма амалым,О, Эсмеральда – қасiреттi қалауым.Кiм себедi..

Асу да асу белдеймiн,Аса бiр соққан желдеймiн.Өрiсте қалған төлдеймiн,Еңiсте қалған елдеймiн.Көңiлдi шермен демдеймiн,Көзiмнiң алдын..

Жiгiт: – Арасын екi ауылдың алшақ делiк,Не жетсiн көрiскенге аңсап келiп.Үкiсiн үлбiретiп өзiң кигенБасылды-ау көзiме оттай кəмшат бөрiк.ҚЫЗ: –..

Өзiң жақтан келмедi-ау жылы хабар,Көшкен күннiң көңiлде мұңы қалар.Жеттi ме екен түбiңе, кiм бiледi,Жын жасырған iшiне Құмыралар…Көктем келсе жер..

Көмескi тартқан шақта көңiл-айнам,Көрiктiм, таба аламын сенi қайдан?Тəрк еткен Перiштедей пенде жұртынАлыстап кетесiң-ау сен де бiр күн…Қай жаққа..