Исраил сапарбай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Жанымды түртiп жəй жатқанКелiп бiр қалдың қай жақтан?Жəннаттың Перiштесi ме ең,Жанарын нұрмен жайнатқан?!Келсең кел, мейлiң, кет демен,Есiгiмдi ашшы..

Жанарыңмен тұнық қараЕсiмдi алдың, Лəйлi-елесiм...Саусағыңды бүгiп қанаҚашан маған шəй бересiң?Таң менен түн тайталасып,Пердеңдi ашсаң, Ай..

Сен менi жат көрмегiн, жат көрмегiн,Ащы су болған шақта «тəттi» ермегiм.Алланың көрген емен əлiмсақтанАқынға басыбайлы бақ бергенiн.Қасыңнан ұшып..

(Айгүлге əзiл)Болғанмен қанша сөзi бал,Сезiмсiз жанды «сараң» дер.Он бес күнiңдi өзiң ал,Он бес күнiңдi маған бер.Арманы Күннiң бату ма,Аспан-Жер..

МарфуғағаБейiлi мейiр-қайырлы,Жiбектей жаны үлбiрек,Есiмнен менi айырдыЕлжiреп тұрған бiр жүрек.Төркiнi, тегi, негiзiТөренiң төрткүл елiндей.Аузынан..

ҚаншайымғаМахаббат деген майданныңКөзiндей көне көрiнген,Шашыңнан, жаным, айналдым,Төскейден төмен төгiлген!Олай да жүршi, былай да,Жай алсын көңiл..

Əлия,Қолың алтын, жаның асыл,Жiгiттiң сенi сүйген бағы басым.Тiзiлтiп тiстерiндi күлген сайынАғыңнан жұмыртқадай жарыласың.Əппақ тiс,Ақша..

Сон, дүбірді санамнан өшіргеліӨтіп жатыр өмірдің көші ілгері...Кәдуілгі пенделік пешенемменҚадіріңді кэш-білсем, кешір мені.Көлпар еді көңілің сайта..

Жабырқап жадау жүрек,Жайқалмай жыр,Ол саған жан сезiмiн айта алмай жүр.Жасқанып есiгiңнен ене алмай жүр,Мас болып махаббатқа қайта алмай..

Жүрек байғұс бүлкiл қағып,Тiл қата алмай тылсым жанға,Құлын мүшең ырқымды алып,Құлқым қанып... құлшынғанда,Сиқыр сезiм сылқымданып,Сырт бермекке..

Сен өлеңсiң,Тұп-тұнық тұма жырсың!Тумай жатып туажат күнəлiмсiң.Адам болып келген соң бұл фəнигеСүймей, күймей күнəдан кiм арылсын?!Тұма..

Түн түндiгiн жапқалы таң ұрланды,Тар төсекте тал бойың тағы ырғалды.Сала құлаш шашыңнан сəл босаса,Саусағыммен санаймын қабырғаңды.Бiреу..

Бетiңдегi бiр меңiңБесiгiндей жалғанның,Есiмiндей арманның,Есiгiндей түрменiң.Сол бесiкте неге ғана тербелiп,Сол түрмеге неге ғана кiрмедiм?Кiрсем..

Бұрала басып,Бұлқына қашып, балтəттiм,Бұрыла берiп бұрымыңды еппен тарқаттың.Жамалы гүлден,Қамалы түннен аумаған,Жаратқан ием /жар бола гөрсе/ жар..

Періште пейіліндей пешенелім,Ұйқымды шәйдай аштың неше менің...Кездесіп тұрайықшы кешкі әлеттеЖонында Көктөбе, у мужчин Көсегенің.Кездесіп тұрайықшы..

Жанарыңда жалтылдаса жалаң нұр,Қас-қабағың қара көзге қамал-дүр!Жалғаншының жарағынан жасқанбай,Алдамшының амалынан аман жүр.Жайың сенiң бiр күн..

Жарқ еттiң-ау!Онсыз-дағы жаралы ем...Сенде екен ғой мен iздеген бар əлем!Үлбiреген ерiнiңнiң ұшынаҚона қапты ноқаттай бiр қара мең.Қара меңге қадалып..

Байыз таппас бақыттыңБасқа түскен салмағы-ай:Сенiмен бiр батып күн,Сенсiз атқан таңдар-ай...Берсең еттi бiр дерекƏуезiме «əу» деп бiр?Үмiт болсаң..

Екеумiз кездесiп ек қыстыгүнi,Аяздың беттi қарып үскiрiгi.Жылусыз содан берi жыл өтiптi,Естiлмей Елтiнжалдан құстың үнi.Екеумiз кездесiп ек тəттi..

Жаралдың қай асылдан?Бiлгiм келер...Күн бұлтта гүлдiң де өңi күлгiнденер.Кеседей зəмзам суы мəймiлдегенКөзiңнiң аясында жүргiм келер.Қай құдай бiздiң..

Шерте бермей шер, мұңды,Жазмышыма көнсем-ау.Күйiп-жанған ернiндiСүйiп жатып өлсем-ау...Кiм ұйқылы?Кiм ояу?Шықпай жатыр неге Күн?Қандай ғажап..

Сүйшi менi...Сүй тағы,Ерiнiмде дақ қалсын.Боз даланың сиқы əнi,Бозмұнарға батқан шын.Ащы-тұщы тағдыр бұл,Құдайына құлданған.Бiле-бiлсең, жан..

Қас-қабағың, шырайың –Менiң ауа райым.Ашық күнiн аспанныңБiр Алладан сұрайын.Аятындай ҚұранныңƏр сөзiңдi құп алдым.Неге саған iңкəрмiн?Неге саған..

Сарқытындай сараңныңТағдырыңа алаңмын.Ерте туып, кеш көрсем,Кiмге кiнə тағармын?Еркеленiп Күн тауға,Етек-жеңiн қымтауда...Ерте де емес, кеш те..

«Жаным» деп сүйдiм,жар құштым,Жалған да болса «сұм жалған».Хабарсыз қалсам, хал мүшкiл,Күл болмай ма онда күллi арман?Қабарып бұлттай..