Байыт қабанұлы туралы Өлеңдер ✍️

Сап-сары күз, сары қала, сап-сары кеш –иі қанған елтірі,Өз отына өзі өртеніп кететіндейжас бойжеткен еркелейдігүл-гүл жайнап өң түрі.Тыныштыққа мойын..

Бал татыған бал махаббаттұзсыз астай тұрлауы жоқбарша өмірден биік екен шоқтығы,Топан суды қайнатады-ау оттығы.Ер Кебекке кез келетін:“Қара жаратас..

(Гүлмайра Қатыранқызына)Отыз жылдың алдындағышашын буған кіп-кішкентай сары қыз,Бүгін маған кез болдың-ауекеумізді кездестірген секілденіп сары..

Гөзелім: Көріксіз жалғанғаөң беріп жаралған көркемсің,Сеземін, ешкім де тең келмескерімсал еркемсің.Кел асыл мойныма,дауасыз іштегі дерт..

Сырқаттандым.Жүрек құрқыр жүзді алмастай жарқ-жұрқ етіпұрып-соғып дегеніме көнбеді,Қысым түсіп, қайта аспандаптамырымды талқан етіп кететіндей..

Сен қайдасың білемін алыстасың,Байланыс, амандықтан қалысқансың.Себебі сол: Жалтаңдап жарысқасың,Жау таба алмай жағамнан алысқасың.Сөйтіп өзің..

(Ақын қарындасымАлтыншапақ Қаутайқызына)Жан едің жарық жылтың бар,Жалында дағы шырқымды ал.Тұрлаусыз мына жалғанды,Тұтатып тұрған тұрқың бал.Сағымға..

(Ақын бауырымНасихат Нәбиоллаұлына)Ақжарқын асыл бауырым,Амалым бар ма ауылың алыс, ауылың.Ауылың алыс болғаны кем жоқ, қуанам,Көңілің жақын сақтаған..

Айналайын боталарым,құлындарым - жандарым,Асқақ болсын армандарың,ашық болсын таңдарың.Алдарыңда алмағайыпжақсы-жаман күн жатыр,Нар атандай..

Құйрығын түйіп бозаттың,Сөндіріп отын тозақтың,Арқанын үзіп азаптың,Майданын бұзып мазақтың,Құлағын бұрап қобыздың,От күйін шертіп оғыздың,Айтайын..

(Ақын бауырымЖанат Боқашұлына)Бейім боп бетің бейнетке бекем жаралған,Жарыққа құмар жан едің аулақ арамнан.Білмейсің бауырым, дүние..

(Сетер Қанжарбайқызына)Өмірдің мына көп болса дағықарыған жанды ызғары,Шалқумен келем жүректің өртіболған соң іште қызбалы.Себебі солай,қол жетпес..

(Ақын Сұраған Рахметұлына)Сұраш, Сұраш қаламыңды ал,кел екеуміз жалғастырыпжаралы елден қалғанды,Өлеңменен өрнектейік өң түсі жоқ жалғанды.Тым..

Алладан бірге жаралған менің«ақымақ» ақын жандарым,Өмірдің мына бір кешіп зар мен зардабын.Қол жетпеске де қол созып ешбір тайсалмай,Арманың менен..

Тауда туып, тауда өсіпөлгенде де тау жастанғантау ұлдары - ай армысың,Сендерді айтсам аласарарсеңгір-сеңгір асқақтаған қарлы шың.Сақал-мұртты дуалы..

Кімсің деме жалғанның жалқысымын,Құрбанымын тағдырдың талқысының.Тоз-тоз болып тараған аз қазақтың,Бір шетімін, бөлінген жартысымын.Бастан талай..

Япыр-ай!қара түнек мына күннің қабағының қойғанын-айашылмай,Қаншама күн қара дауылсоға берді басылмай.Бұл дегенің емес сірә тосын жай,Адасқандар..

Әділдік пенен шындықтан жаралған елді,Қу менен сұмдар тонаған заман да келді.Елім деп туған ер көңіл ірі сезімдер,Қаралықтардың астында табандап..

Көшпенді елдің тұмандатып даласын,Іртік қылып ұйып тұрған санасын.Жауламаққа анталаған«ӘЛЕМДІКТІҢ» дауасын.Қайран халқым енді қайдан..

Ағалар - ай,ағалар - ай көп-ақ еді тілегенім,сұрағаным сендерден,Сендер неге жалықпайсың желікпененжемсауыңды жемдеуден.Күн өткізіп келесіңдермен..

Қобызды алсам қолыма,Қорқыттың түсем жолына.Қорлықтың көнбей қорына,Тобырдың кірмей тобына,Толқын да толқын өмірдің,Тоқтамай бар мен жоғына,Бір түйір..

Таудан биік таудың халқытауға қарап күледі детауға қарап жылайды,Таудай талас алдында датауға қарап жалбарынып,таудан жәрдем сұрайды.Алаулы кеш, ақ..

Жаралғанда сен деп тудым жаралы елімжазайын деп жараңды,Желді сөзбен жетіміңді жебейін деп,жыртылса егер жамайын деп жағаңды.Арандалса алға тартып..

Алтайым –Ала шыңым, сайын далам,Мен сені ата-анамнан айырмаған.Қуансам құздарыңа құлаш ұрып,Жабықсам жылап барып шағымданам.Сен үшін жан беруге дайын..