Қалижан бекхожин өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Неваның толқын сыймай арнасына,(Қарап тұр соны біреу жар басында)Дауыл қысып тұрғандай долданады,Аспанда аңдай бұлтпен арбасуға.Шымырлап моншақ беті..

IОрынбор. Станция. Қалың жиын.Гулеп сөз, соққандай бір дауыл құйын.Жарыса сөйлеп жатыр ызалы жұрт,Замана ағысымен даулы қиын.— Жоқ, енді басқа майдан..

IШарықтап құм жосалы жалаң белді,Шаңдатып келе жатыр Аманкелді.Аңқытып ақ тұйғындай астындағыАлды — жел, арты — құйын жарау керді.Артында Аяп бала..

I— Женева! — Сұлу қала, маңы ғажап,Саяхат еткендерге жаны қалап.Орманнан тыңдап жырын әнші құстың,Екі жан келе жатыр көл жағалап.Серуен, жағада жұрт..

I«Түс кеудемнен бұғау крест,Албырт жаным көрді қысым.Тағдыр мұндай тұман емес,Еркіндіктің бер тынысын!Жүрегімнен тартқан зәбір,Иман біткен мейлі..

ТолғануЖайғанда Алатауға күн қанатын,Жыр аңсап, әдетім бар толғанатын.Басынан қарлы құздың қыран көрсе,Солай бір саятшы да тан, қалатын.Көргенде..

Революционер ақын Сәкен Сейфуллинге арналды.IОсынау арнау жырдың есесіне,Кешіккен сәлемімді кешесің бе?Есіркеп тұрмын қарап,Ескі үйге —Алматы Карл..

Көктен аққан жұлдызды көргенімде,Әлденеге тітіреп тұрған денем.Өйткені әжем:«Бақытсыз әлдекімгеБелгісі бұл ажалдың туған,» — деген...Көрдім бүгін..

Тым асығып келемін туған жерге,Бір сағыныш лапылдап тұр кеудемде.Жүрегімде махаббат жалындаған,Жүргенімде көңілсіз өлкелерде.Сағындым сені анамдай..

Өрінде Европаның басып алшаң —Келемін —Қолбасшыдай тым тәкаппар.Наполеонға —Егер кез бола қалсам —Мақтанатын меніңЗор атағым бар...Жарқырап менің..

Көрдім оны ауылда,Өзінің Алатауында,Жерінде туған елінің —Шалқып жатқан егінініңТолықсыған ішінде,Алшита киіп тымағынАлшаң басып аяғын,Сүйікті жарын..

(Ақын Сағынғали Сейітовке)Арасында үйлердіңЗіл - зала боп қираған,Ақтарып соның күйгенін,Жоқ іздеп жүр бір адам.Қалдым қарап кідіріп,Кім екен деп сол..

1. Түннен шыққандаТұмандатып жылжығанҚоштасамын түнменен.Сәулені іздеп сүйіп жан,Асығамын күнге мен.Түн жүрісі бойға ауыр,Қалыппын ғой қалжырап,Ұйқы..

Қараңғы түнде жарқылдап,От жұлдыздай көрінген.Құдіретпен шартылдап,Германия көгінен.Күркіреп қызыл нажағайТүскенде көрдім ғажапты.Қопарып тасын..

Баласымен келеді анаТүн ішінде тас қараңғы.Атылған оқ, қанды далаТолған үрей басты маңды.Басты маңды толған үрей,Жас баланың түсі қашты.Қорқыныш па..

Ол келедіАттап алға,Аттап алға,Барады ол.ӘлсірегенБасқан әрең,Үстінде қанЖаралы ол.Жар алы ғой,Жатар ма екен?Ала бөтен Кім өзі?Осыншама.Неге..

Тыңда, жас балалар,Тыңда сен де бөбегім.Төгілсін ақ моншақтайСендер үшін өлеңім.Тыңда сен де, анажан,Нәзік жүрек балажан,Мынау жырым ұнай ма?Бірақ та..

Досы бар әркімніңШықпайтын жүректен.Ұмытылмас бар күніңДостықпен бір өткен.Сүйікті жаныңа,Ұмытылмас ер де көп.Бірақ та бір бөлек,Сержант..

Күркіреген найзағайдың отындайОт тастады түнде келіп жау көктен.Жас Мария маралдың жас лағындай,Ыршып түсті үрейлене төсектен.Жана қалды лаулап үйі..

(Жаралы жауынгердің аузынан)Көп күн болды сен кеткелі,Қайдасың сол қарындас?Мендей ешкім іздеп сені,Мендей және сағынбас!Онда майдан ішінде мен..

Тулай ағып тынымсыз,Дүрілдеген Днепр.Жағасында сұлу қыз,Жыламсырап неге тұр?Алып қашып келеді,Қайықты бос толқындар.Қайғырғаны сол еді —Келмеген соң..

(Баллада)1Есіз үйде отыр ана,Күйген жұртта қалған қу бас.Бар серігі жалғыз ғанаҚасындағы күйелі ағаш.Отыр жұртта жалғыз өзі,Қураған бас түскен..

Емес мәңгі жүрегімнен ұмытылар,Мұнарланып елес қағар алдымнан.Оломауцта есте қалған бір шың бар.Досым менің есте соны қалдырған...Ұмытамын сол бір..

Алдымда тұр көрініс жан шошырлық,Ошағы бұл дозақтың жаңа сөнген.Мұнда өртелген жас өмір, миллион тірлік...Жандар рухын бұл жерге күлмен..

Сиқырланба алдымдаАулақ менен сұлулар.Мені күткен ауылымдаСүйіктім бар, жарым бар.Жүрек отын сол алғанСақтап отыр ол үйде.Жақындама сен мағанМен..