Ескен елубаев тақпақтары туралы Тақпақтар ✍️

Қай баланың«Бесi» көп,Сол баланың есi көп.Кiмдер алса«Төрттi» көп,Сана класс көркi деп.Ал баланы«Үш» көп,Ойла,Шала iсi деп.Кiм оқыса«Екiге» –Қарама..

Сатып алды көкесiЛотерея билетiн.– Машина ұтсам, – деп өзi,Арман етiп жүретiн.– Болса көлiк өзiңде,Ұзармай ма қолың бiр.Осы ұтыстың кезiндеБолса екен..

Жиынды кiм сағынбас,Кiл балаларқағынып,Əншейiнде бағынбас,Бiр бастыққабағынып,«Жасайық», – деп, – бастаңғы»,Бiреу бiр ой бастайды.Əдетiмiз..

Майын алмай,сықпа қыпЖасаған, еһ,құрт қандай?Аузымыздан су ағып,Жүйкелетiп құртқандай.Ши сөренiң үстiнеОны жайып қоятын.Сездiрместен ешкiмгеКүн туар..

Қайыржанмен бiлiс пе ең,Жақын едi арамыз,Аяғы да жiңiшке,Денесi де тарамыс.Бұлшық етiм бiлеудей,Бойым болса тiреудей.Iрiлiгiм түйедей,Жан-ақ едiм..

Көктемде амал торғайдыКөрсе атқан баланы,«Мынау, мынау оңбайды» –Деп мүйiздеп алады.«Түрiң мынау добалдай,Сенде қандай ақыл бар.Торғайды ату обал..

Атасы айтты: – Қарғам, – деп.Жiгiт болып қалған, – деп.Кем болмайды қайткендеƏке тiлiн алған, – деп.Қазiр бəрi – бiлiмде,Жаман болмас күйiң де..

Сиыр кетсе табынға,Сүт əкелер –белгiлi.Ел кетсе шөп-шабынға,Шөп əкелер –белгiлi.Ара кетсе бауларға,Бал əкелер –белгiлi.Ағаш тiксең аулаға,Алма берер..

Үйренем деп малтуды,Мен уəде бергенмiн.Атақ-даңқы айтулыҚапшағайға келгенмiн.– Ең оңайы емес пе?Сүңгу деген, тəйiрi? –Деп қалыппын мен «еспе»,Бiлмей..

Кейде сұрай қаласың,Балалардан бiлгiң кеп;– Жақсы көрер анасынҚайсы бала,Ол кiм? – деп.Тыңдар болсаң өздерi,«Менмiн ғой» – деп, айтады.Iсi менен..

(Əнi бар)Аспанда күнiмНұрланып тұрса.Далада гүлiмЫрғалып тұрса.Қайырмасы:Қызыл, ақ, көк гүл,Не деген көп гүл,Достармен келiп жинаймын.Ең жақсысынБiр..

Етiк майын əкелгесiнIнiм барып базардан,Майламақшы бəтеңкесiнАқжем болып бозарған.Қызығын-ай қылығының,Ендi оған не дейiн.Майлап алған шұлығыныңҚара..

Ала сиыр желiндеп,Туатын күн тақады.Атам оны ерiнбей,Көрiп келiп жатады.Бұзауына сыз өтiпҚала ма деп қорқады.Көзiн iлмей күзетiп,Атады оның əр..

БiрiмiзденАумаймызБiрiмiз де,Киiмiмiз,Бойымыз,Түрiмiз де.Тысқа шықсақ,ЕгердеБiз екеумiз,Шатастырып,ХалықтыМəз етемiз.Керегi жоқАйнаныңЕкеумiзге,Бiр..

Алысып елдiң жауымен,Шабысып жердiң дауымен,Атағы қалған тарихта,Атақты Қордай тауымен.Ел сенген батыр болған-ды,Есiмi оның Қордай-ды.Үзеңгiге сыймас..

Келе жатқан кəдiмгi,Несiп деймiн,Балалардың даукесiӨзi – «дөйдiң».Шақырайған ыстықтаЕтiк киiп,Мазағына қалып жүрНесiне елдiң?!Сөйтсек оның..

Табиғат о басындаТөрт түлiк мал таратқан.Барлығын да расындаАдам үшiн жаратқан.Киiм тоқыр жүнiненЖаурағанда бойлары.Қажетiнiң бiрi деп,Жаратыпты..

Ойын қуған баламыз,Ана тiлiн аламыз.Ана тiлiн алмасақ,Кəрiп болып қаламыз.– Қарлығашқа тимеңдер,Ол жарықтық киелi.Адамзатты ол сүйедi,Содан жақын..

Тамақ пiстi,Ес кеттi.Столға ол қойылды:Iнiме мен ескерттiм:– Жуып кел, – деп – қолыңды.Түйiп алып қабақтыКөтердi iнiм дауысын:– Жейтiн менiң..

АстанаданКелдi де,Күлдiрдi АқанХалықты.Атты жатқанКөрдi де,Дедi:– Құлап қалыпты...

– Қонақ келдi үйге, – деп,Атасы қой сойып жатыр.Ал, анасы кимелеп,Ошаққа от қойып жатыр.Тек баласы бəрiне,Жайбарақат қарап отыр.Қой..

Қолға ұстап көруге,Қызыққандай бар кiсi.Iлулi тұр төр үйдеАтасының қамшысы.Сол қамшыңыз орнындаКейде жоқ боп шығады.Бар мəнiсiн оның даАтасы тез..

Астанамыз Алматы,Жердiң дейдi жаннаты.Аулымыздан бiр балаСол қалаға бармапты.Қала дейтiн алмалы,Таулар екен жан-жағы.Өзiн, шiркiн, бiр көру,Барлық..

(Фельетон)Жиыны боп кластың,Сабақтан соң қалғанбыз.«Екiсi» көп Тұраштың,Мəселесiн салғанбыз.Алдыменен класкомСуырылып сөйлеген:– «Екiсi» көп,Рас..

Айтам досым жайында:Момынның ең момыны.Бiрақ бiздiң ауылдаБөлек едi орыны.Қыңырлықты бiлмейтiн,Бiзбен бiрге ойнайтын.Ойын сəнi кiрмейтiн,Онсыз қызық..