Бөлім: «Жұмбақтар»

Жұмбақ – адамның ой-өрісін, алғырлығын, білімін сынау мақсатында нақты бір зат немесе құбылыс тұспалдап сипатталатын шағын әдеби жанр.
Жұмбақ жанры дүние жүзі халықтары әдебиетінің көпшілігінде бар. Бұл жанрға Аристотель “Жұмбақ – жақсы жымдасқан метафора” деп анықтама берген. Жұмбақ әдебиеттің ежелгі үлгілерінде, ауыз әдебиетінде жиі кездесетіндіктен оны ғылымда “фольклорлық жанр”, “халықтық поэзияның шағын түрі” деп санау орын алған. Алайда, қазіргі заман әдебиеті өкілдерінің, әсіресе, балалар әдебиеті авторларының шығарм-ғында Жұмбақтар топтамасы жиі кездеседі. Сондықтан оны тек фольклорлық жанр аясында шектеуге болмайды.
Иініңде құлағы,
Ішінде бұлағы.
Көмейіне от салсаң,
Ызыңдап тұрады.
Сыртын отқа қақтайды,
Одан басқа жақпайды.
Төңкерсең күмбез сынды,
Шалқайтсаң құдық сынды.
Жиегінде қос құлағы бар,
Тік көтерген үш бұтағы бар.
Мен көрдім бір теңізден темір қайық,
Әр пенде сол қайықты көрер лайық.
Үстінде түндігі жоқ үйді тігіп,
Кетеді риза болып барша халық.
Басына темір киген, қос құлағы
Бар екен адамзатпен ынтымағы.
Жүрмейді өздігінен сүйремесең,
Мекені отыратын тамақ жағы.
Бір хайуан ұзын түсіп, жатыр сулап,
Адамзат көтермесе кетер құлап,
Бетіне келген жанды тіліп тастап,
Қозғалар адамнан тек көмек сұрап.
Аппақ, ұзын қозғалмай жатыр сулап,
Сол нәрсе қолға түссе кетер турап.
Сүбелі, бүйірі бар, қабырға жоқ,
Жүреді екі қолымен омыртқа жоқ,
Ал өзі өмір бойы жер баспайды,
Бақай, тірсек, тілерсек, тобық та жоқ.
Асқа бармайды,
Аспаздан қалмайды.
Басы ұяда,
Құйрығы қияда.
Үйректің өзі тереңде,
Ақ құйрығы ернеуде.
Ішкен суын шұңқырға құяды.
Жаңа табақ түбі тесік,
Тақ-тақ етті,
Астынан керуен өтті.

жауабы - Елеуіш астынан өткен ұн
Бір жансыз, өзі жаңа, дөп-дөңгелек,
Жұтатын қисабы жоқ тамақ керек,
Өзіне керек асын бере берсең,
Қылады ірлі-уақты екі бөлек.
Өзі - жаңа,
Өзі - тесік.
Көз алмассың жүзінен,
Үй өткерер көзінен.
Кішкене ғана аран,
Асты толған боран.
Үйге біткен бәйтерек,
Жапырағы жыртық терек,
Жапырағы жыртық болса да,
Бәйбішеге сол керек.
Аласа үйден қар борайды.
Тап-тап етеді,
Астынан керуен өтеді.
Ана беттен бір ұрды,
Мына беттен бір ұрды.
Апам ұра берген соң
Аппақ тозаң құйылды.
Жоғарыдан асқан,
Ортасына көр-жөр басқан.

жауабы - Аяқ қап
Тамаша құстар көрдім құйған қыштай,
Қапаста жатыр алтау іші пыспай,
Қапастан сол алтауы шыға келсе,
Қылады әркім құрмет қолын ұстай.

жауабы ..
Бір ағаштан үй тіктім, тиып-қиып,
Ішіне неше мың жан кетер сыйып,
Тек біріне ғана сен тиіп қалсаң,
Баршасына кетеді бүлік тиіп.
Кең балақтың ішінде
Кетпен сап болады.