Өлеңдер ✍️

Егіннің иісі аңқиды,
Жел соқса сонау қыр жақтан.
Жаңғыртып кетер сай-сала,
Жапанға мынау үн қатсаң.
Жазира дала, жайсаң бел,
Қырлар-ай, қырлар гүл жапқан!
Қаншама таңдар тамылжып,
Қаншама сенде күн батқан?
Қоңыр кеш түссе, алыста,
Қоңқиып таулар зіл батпан.
Қолтықта жатқан сайларды,
Кеш түспей жатып түн жапқан.
Намаздігер намазшам,
Түн түсер екі арада
Иен де, иен далада,
Иесіз жатқан қораға
Жүрегі батып, дауалап,
Жолаушы келді түн қатқан.
Бір діріл ойнап денеңде,
«Байқұс-ай, байқұс» дегендей.
Байғыздың даусы үн қатқан,
Қайғылы қара өлеңдей,
Қара су, қара тереңдей,
Әлемді түгел түн жапқан.