Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  379


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ЖАЛПЫМЫЗ

Жалғанның айта-айта жамандығын,
Талайлар тақырлады қалам қылын.
Ел заманды қарғаса «е-е» дей салып,
Жанымның ойлап жүрмін амандығын.
Заманның бірі қатты, бірі босаң,
Адалдың туып еді, күні қашан.
Былжырап отырғанның патша боқтап,
Құбылып қуларменен құбылмасаң.
Құдайым құлқын бұзбай жанды аман қыл,
Жаны адалдар ешкімге болмаған құл.
Деуін солай десем де, дем жұтқызбай,
Алдымда ауа сатып оңбаған жүр.
Алқынып ауа жетпей қалмау үшін,
Арзанға алданады ар-намысың.
Қалтылдап жан қалады қара суда,
Қармалап өмір-өзен тал-қамысын.
Шыбықтан ұстай алмай шыр айналып,
Шығады шығандарға жан дауысың.
Қалыпқа кірді осылай дал басымыз,
Біз де бір саны жауыр салдақы қыз.
Артының не боларын кім біледі?
Жалпының құр әйтеуір жалғасымыз.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу