Өлеңдер ✍️

Зулайды күндер зымыран,
Өмірдің өзі – тым ұран.
Ұпайы түгел ұраннан
Сынардай миым-құмырам.
Зулайды күндер, тұрмайды,
Артына мойын бұрмайды.
Келешігіміз күні ертең
Толғанады екен кім жайлы.
Зулайды күндер тоқтаусыз,
Жоғалтқандарым жоқтаусыз.
Батырады екен тереңдер,
Қорқытады екен көп даусыз.
Табаны тастан таймаған,
Уақытты жүйрік дейді адам.
Қалып қойдым ба, білмеймін,
Озып кеттім бе? Ойланам.
Ай мен Күн кезек өрмелеп,
Тұрмайды Жер де дөңгелеп,
Қолымыз жетпес жұлдыз да
Құлайды неге Жерге кеп?
Алаңдай берем несіне,
Жүрсемші мен де көсіле?!
Өкшеміз батып жүр ме екен,
Қара жер, сенің төсіңе?
Кешіре көрші, кешіре!