Өлеңдер ✍️

  10.09.2022
  80


Автор: Исраил Сапарбай

КЕТКIМ КЕЛЕДI...

Кеткiм келедi бiр жаққа, кеткiм келедi,
Көзiме менiң симай жүр көктiң көлемi.
Күннiң де қажет болмай тұр күлiмдегенi,
Гүлдiң де қажет болмай тұр көп гүлдегенi,
Кеткiм келедi бiр жаққа, кеткiм келедi...
Түркiлiк түктi кiлемдей түсi мен өңi
Сол бiр жақ, қайран, мөлдiр жақ
түсiме енедi...
Желемiк перде жамылған Перiнiң қызы,
Жетелеп кiргiз Жұмақтың iшiне менi.
Сол бiр жақ...
Қайран, мөлдiр жақ өңiмде өледi.
Көзбояу, көлгiр болмысқа көңiл көнедi.
Жүзiне қызыл жүгiрмей жүдеген жүрек
Қайғы мен мұңға, қайтейiн, төрiн бередi.
Кеткiм келедi бiр жаққа...
Қайда барамын?
Жұлдызға көзiм телмiрiп,
Айға қарадым.
Жұматай ғұрлы жоқпын ба,
Жұртын қалдырып,
Iздеуге кеткен Жұмақтан Ләйлә қарағын?..
Дозақы дүние мезгiлсiз мезi еттi менi,
Кездiктей өткiр өкiнiш өзек тiледi.
Шырын деп жүрсем...
Шынымен шыбын жан шiркiн
Кезектi ме едi,
Әншейiн мезеттi ме едi?
Кеткiм келедi бiр жаққа, кеткiм келедi,
Көзiме менiң симай жүр көктiң көлемi.
Күннiң де қажет болмай тұр күлiмдегенi,
Гүлдiң де қажет болмай тұр көп гүлдегенi,
Кеткiм келедi бiр жаққа, кеткiм келедi...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу