Өлеңдер ✍️

Көне бұйым,
Көнтақыдай ұсталған
Көкiрегiмдi көк түтiнге ысталған,
Көшпендiнiң көзге көнiк салтымен
Көшiрсем-ау Көксарайға қыстаудан...
Күлiп шыққан Күнге төсеп маңдайды
Көксарайға көш түсiрген қандай-ды?!
Болар бала сонарға да iз тастап,
Баба жолын Балқантауға жалғайды...
Келбет-көркi кермаралдай келiскен
Көксарайым – көзге ұрыншақ еңiс, бел.
Алтыбақан аясында ән салып,
Айлы түнде Аспан мен Жер өбiскен!..
Көкжиекке көзiн сүзiп кенезем,
Еңiс жаққа еңкiлдесе көк өзен,
Судан шыққан суырдайын зып берер
Шүйгiн шөпке сүмең сүрлеу, көне жол.
Алқым керiп аңқылдаса ескен леп,
Алаңқайға жақындаса көшкен лек.
Шал-шауқандар шамырқанса шат көңiл.
«Шалғын қалай шаш етектен өскен!» деп.
Өткен қыс пен
Былай қалып өткен iс..,
Қандыбалақ қанат қақса көкте құс,
Жылмаң қағар әлдененi еске алып
Жылпос неме етектiнi ептегiш...
Қыпша бел қыз ақ мәйектей аршылған
Қызығымен қылаң берсе қарсыңнан,
Нәуетектiң нәшiн бағып қарарсың,
Нәпақа iздеп нәпсi деген арсыздан.
Аспани жақ алабөтен күркiреп,
Дүрбелең бұлт өте шықса дүркiреп!
Тайлы-таяқ жанға жайлы жыл тiлеп..,
Тайқазанда бүлкiлдесе былқып ет.
Сауын айтып мына қыр мен ана бел,
Ақбоз үйге ағып жатса тәмәм ел.
Көлпар Ием,
Сен де мынау қазақтың
Көңiлiне көз қырыңды сала гөр...
...Қайран, баба,
Қайран, ауыл,
Қайран, ел..,
Қашан ғана тұнығыңды лайлап ем?
Ұлы күндер ендi қайтып келер ме,
Ұлысам да арзу айтып Айға мен!..