Өлеңдер ✍️

Осы бiр қыз әдемi ғой кекiлдi,
Әдемi ойлар кештiм көрiп не түрлi.
«Сүйемiн» деп зорға айтамын былдырлап,
Тiлi ендi-ендi шыққан сәби секiлдi.
Сәл шет кетсем жеткiм келер қасына,
Сүрме болып жағылғым бар қасына.
Ойлап па едiм әз сұлулық осындай,
Күннiң күнi сор болар деп басыма.
Жақындасам тағаттан түк қалмайды,
Ал ол болса жас баладай ойнайды.
Арбалам да қалам нәркес көзiне,
Қайтем, көзiм сұлулыққа тоймайды.
Бойы қандай, дәл ақ қайың секiлдi-ау,
Ойы балдай, тiл үйiрер секiлдi-ау.
Шайыр бiткен тамсанып сан жырлаған
Жұмақтағы үрдiң қызы секiлдi-ау.
Омырауы ғазиз далам сияқты,
Жет ендi деп ұйқымнан сан оятты.
Осы қызды көрдiм дағы ес кетiп,
Ұмыттым мен ар намыс пен ұятты.
Жанарында Күн күлiмдеп, Ай тұнған,
Сол қыз менiң сұлулыққа бай тұлғам.
Көрiктiме кеудемде жан барында,
Шаршамаспын сүйемiн деп айтудан