Өлеңдер ✍️

Қиғаштап қар жауып тұр кең далаға,
Ақ ұлпа сезім жатыр, жерге қара.
Сол бір күні ақ құрбым ұнатқанмын,
Ол ұнату болатын менде ғана.
Сезіміме ешқашан өкпелеме,
Осы болса қайтесің жеткен өре.
Қар қызынан аумаған кекілді қыз,
Қол ұстасып барайық көктемеге.
Жүрек көктем күндерін іздеді шын,
Сен гүлдерден күдерің үзбе, құсым.
Жапыраққа тұнатын мөлдір тамшы,
Әлі талай тұнады біздер үшін.
Қар жаумаса өлең боп өрілер ме ем,
Сені көріп іштегі шерім өлген.
Періште боп иектеп алдың мені,
Өлең айтып жүргенде перілермен.
Күндер өтті алды жөн, арты масаң,
Оның бәрі дегенмен жалқыға сән.
Сенің қардай қылаусыз көңіліңнен,
Арман не жапырақ боп қалтырасам.