Өлеңдер ✍️

Тәңір сені жаратты гүлмен егіз,
Тәңір мені жаратты жырмен егіз.
Алақұйын өмірде аман болсақ,
Арымыздың алдына бір келеміз.
Жүректерді жырымен жандыратын,
Мен арыма сүйеніп болдым ақын.
Сен арыңнан аттамай гүлді сүйдің,
Келбетіңе сұлулық қондыратын.
Сүйеді екем, хақым жоқ дамылдарға,
Жыр жазамын кеудемде жалын барда.
Гүлге құштар қыз жаның гүл аңсады-ау,
Ен даланың еркесін сағынғанда.
Көзіңде шаттық пен мұң араласты,
Ойым бар дегбірімді ала қашты.
Жүрегімді сыйлап ем саған ғана,
Гүл сыйлауды ұмытып қара басты.
Самалыңмен сипап өт, аққанатым,
Ар алдында емеспін ақталатын.
Кез болар құшағыңа гүлдер толып,
Кез болар мен балаша шаттанатын.