Өлеңдер ✍️

Е, мына жер киелі.
Киеліні күллі түркі сүйеді.
Төрінде оның текті қазақ отырған,
Тексіз де отыр аузы-басы күйелі.
Маған,бірақ,тексізі оның тап келді.
Тап келді де жау көргендей шап берді:
Қасапшы екен, көтеріп қап балтасын
Жүрегімді ортасынан қақ бөлді!
Мұп-мұздай боп суып кетті түр-өңім.
Түнек болдым.
Күннен түскен нұр едім.
Лүпілдеп тұр аяғының астында
Қазағым деп шырылдаған жүрегім…
Құлап барам түрегеуге жарамай,
Қара қаным – ағып жатқан қара май!
Әлгі қазақ жүріп кетті…
Қазақтың
Шырылдаған жүрегіне
Қарамай!!!
Түсімде де,
Өңімде оған жолығам,
Өз түсімді өзім сонда жорығам:
Бұ қазақты сүйетінім шын болса,
Бұ қазаққа күйетінім шын болса,
Мен де өлермін тексізіңнің қолынан!