Өлеңдер ✍️

Серігім де сен мәңгі, сенімім де,
елігім де, еркем де, керімім де.
Ай жүзіңді ұйқыға қимағандай
кейде шошып оянам жеті түнде!
Қызғаныш па, сезім бе, сағыныш па,
өрекпіген көңіл ме алып-ұшпа,
Балаға ұқсап жатасың бал тыныста,
мендік жүрек тұрғнда жарылыста!
Сомдай алмай бейнеңді өлеңімде,
қалам ұстап құр босқа келемін бе?
Дәріптемей махаббат ұлылығын,
жыр жазудың , асылы, керегі не?!
...Нұрлы бейне,
өңіңе қарап тағы,
ақ жауын сыр құйылып баратқаны...
Алғанында өн бойды сезім билеп,
сезілмейді сиқырдай таң атқаны.
Өмір –ұлы,
ол өмір – жүзің сенің,
түн болғанда бақыттан көз ілгенің.
Күні бойы жадырай жарқын жүріп,
жаз көңілдің шуағын сезінгенің.
Мен де сонда шабыттың пырағымын,
жүрегімнен төгемін жыр-ағынын.
Ғашық сезім мәңгіге жоймақ емес
толқын атқан баяғы бұлалығын.
Серігім де сен менің, сенімім де,
елігім де, еркем де, керімім де,
Мейірімге жанымды ұйытпаққа –
бал кейпіңе қараймын жеті түнде!