Өлеңдер ✍️

  10.08.2022
  66


Автор: Ғалым Әріп

Жасын ем...

Жасын ем...
Жасып қалған жайым да жоқ,
Жан емен барына мәз, уайым да жоқ.
Білсеңіз бұғалыққа көнетұғын,
Тұл мінез қанымда жоқ, бойымда жоқ.
Жүргенді сергек қалып
жөн ұғатын,
Жан едім
өмір парқын ұғынатын.
Кей күні бір беймағлұм шайтан түртіп,
Беймаза кезім де бар жынығатын...
Ақынға аласұрған айып деп пе ең,
(Ұқса ғой осындайда жайымды, әттең).
Кеш мені, көңіл таза, ар таза боп,
Байқамай кезім болса «шайып» кеткен.
Әрине, жан емеспін дәрмені кем,
Жаңылғым келмес өмір өрнегінен.
Кеш мені қызбаланып,
шығып кетсем
Парасат пен сабырдың пәрменінен!..
Бәрібір мен жүрермін дара қалпым,
Дүниеге ақ адал боп жаралғанмын.
Тура қарай аламын ақиқатқа,
Дәл осы қасиетімді бағаларсың!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу