Өлеңдер ✍️

  28.07.2022
  64


Автор: Байбота Қошым-Ноғай

Тағы да келдiң

Тағы да келдiң,
тағы да көрдiм…
Жарқылдап неге күлмеймiн?
Қамыға бердiм,
қамыға бердiм…
Қамықтым неге?
Бiлмеймiн…
Өзiңдей нәзiк гүлге де менiң
көп едi айтар сырым да.
Келедi күлiп бiрдеңе дегiм,
не деймiн бiрақ,
шынында?!
Сағыныш буған шағымда маған
қол ұшын бердi елесiң.
Не деушi едi сағынған адам,
САҒЫНҒАН АДАМ не десiн?!
“Әуейi, солай жүрсiн!”– дедiң бе,
ұқпағансыдың нелiктен?
…Жүрек боп бүгiн дүрсiлдедiм де,
сыздадым жүрек болып мен.
…Жүрек боп сен де көрiп пе ең?!.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу