Өлеңдер ✍️

Бар еді бір ақсақал мен білетін,
Жағалап басшыларды кеп жүретін.
Кезінде көрім қызмет істеген соң,
Адам ғой деп ойлаушы ем жөн білетін.
Кім біліпті ақыл мен парасатын,
Жасын сыйлап әркім-ақ санасатын.
«Үлкендерге – құрмет» деген бар ғой,
Кім бар оған, әрине, таласатын.
Жөн-ақ шығар көп жайды білетіні,
Біліп тұрып өзгеге күлетіні.
Көзге оғаш-ақ кейде оның кез келгенге,
Жөнді-жөнсіз килігіп жүретіні.
Көптен ерек санайды қасиетін,
Болу керек бәрі оған бас иетін.
Оныменен санасып, кеңеспесең,
Сол болады басыңа тас үйетін.
Сол үшін де жүреді дерек жинап,
Сол үшін-ақ ізденер жанын қинап.
Мәселесін шешпеген бастықтарға,
Сес көрсетіп кетеді тулап-тулап...