Өлеңдер ✍️

Тымық түнге сіңіп кетсем, буланып,
Өз мұңыма өзім ғана уланып.
Рахаттанып жатар едім шынымен,
Бірақ, мені кетті дерсің... қуланып.

Ішімде өлген армандарым түске еніп,
Ту сыртымнан айбат шекті тістеніп.
Ат шалдырып, түнге бұрдым бетімді,
Кеше ғана кетсем-дағы түстеніп.

Түн осылай тартып кетті тереңге,
Түнек әлем айналдырмас кереңге?
Жұлдыздардың көптігінен не пайда,
Түспеген соң шұғыласы төменге?

Құшағына ап, қара түнді аймалап,
Ай барады көк жүзінен тайғанап.
Жұлдыз біткен жиналыпты бір жерге,
Ақ бұлттарды жібермек боп майдалап.

Түнге сыйлап, ойын, шаттық күлкіні,
Бұл жалғаннан ғайып болам бір күні.
Сонда менің буға айналып өр рухым,
Жер астынан білінеді бүлкілі.