Өлеңдер ✍️

Ақымақ болу қандай оңай, ақын болу тым қиын
Болсам деумен өтіп жатыр бір күннен соң бір күнім.
Тік жүремін дегеніммен соқпақтарым бұралаң,
Жүріп келем құлап-тұрып көз алмастан қиядан.
Шыға алам ба бір күндері, еркін көзім жетпейді,
Парақтаумен келем әлі арман толы беттерді.
Кей-кездерде өз-өзіме көңілім толмай қалады,
Малтый алмай тереңдерге, таптаймын тек жағаны.
Кей-кездерде өз-өзімнен мүлде көңілім қалады,
Қаламымнан тумайды өлең,
Күндер өтіп барады.
Бостау болып кетем кейде сәл нәрсеге егіліп,
Сәл нәрсеге түйілген бір қара бұлттай сөгіліп.
Бұл қалпында қалмаймын мен, ойламаңдар, достарым,
Басқаша әлі жазылады менің өмір-дастаным.
Ойлағаным атақ емес, жалтылы көп даңқ емес,
Қонақтаған кеудеме арман толған айдай, жарты емес.
Шыға алмасам бұл биікке бос өткені өмірдің,
Бос өткені түндерімнің, төгілгені терімнің.
Қалай жүрем бір үмітін ақтамасам елімнің,
Жырламасам әр тасы мен шөбін туған жерімнің.