Өлеңдер ✍️

Он бесінде туыппын қарашаның,
Алғашқы үнім мазалап дала таңын.
Кінəдан пəк тап-таза еш армансыз,
Уа, менің қам-қайғысыз бала шағым.
Жан емеспін қызықты шалқып қуған,
Қиялшылмын жасымнан арман қуған.
Сабырлы жан екенмін салқын қанды,
Қарашаға мінезім тартып туған.
Қараша айы тусам да ит жылында,
Дүние жайлы бармадым итше ырылға.
Жалғандықты көргенде жаным күйіп,
Кездер бар ұстайтын ит жыным да.
Кейбіреулер торығад тез өмірден,
Шықпады деп бəрі де тез көңілден.
Ит жандының мендағы біреуімін,
Тəлкегіне тағдырдың төзе білген.
Суығында туылсам да қарашаның,
Əн-жырменен өмірге жанасамын.
Көптің бірі болсам да аласаның,
Өз орныма өлгенше таласамын.