Өлеңдер ✍️

Келемін туған елге түу алыстан,
Жүрегім алып ұшқан қуаныштан.
 Бекзатым, алаңсың ба, сыр алысқан,
Жекжатым, амансың ба, құрақ ұшқан?!
Армысың, керім далам, кеңістігім,
Өрісім, өзендерім, егістігім;
Туған жер, құшағыңды аш, ең ыстығым,
Жәннәті мен жұмағы жер үстінің!
Көсіліп көңіл шіркін даладайын,
Армансыз бәрін-бәрін аралайын.
Қаумалап қапталымнан қарағайың,
Жүгіріп шықты алдымнан бала қайың!
Көктемің көгілдір нұр құйып көктен,
Самал жүр алма кезек сүйіп беттен.
Көк баулар – өңірімді сүйікті еткен,
Көп таулар – көңілімді биіктеткен.
Құлпырған қызғалдаққа қырат тұнып,
Жіберді жас жанымды бүр аттырып.
Шапалақтап қолдарын құрақ та ұрып,
Сыр айтады сыңғырлап бұлақ күліп.
Алдымнан ғажайып бір сарайды ашқан,
Төбемде елжірейді арайлы аспан.
Қуанып қыр қунаған талай жастан,
Ерке елігі жақын кеп, жанай қашқан.
Төл өргізген түлепті өңір мүлде,
Құс әнімен құйқылжып көңіл бірге;
Көзді арбайды – көбелек өрім гүлде,
Көп бояу қызыл-жасыл, көгілдір де!..
Келемін туған елге түу алыстан,
Жүрегім алып ұшқан қуаныштан:
Қадіріңе жетермін бір ұлың боп,
Туған жер, айналайын құрақ ұшқан!..