Өлеңдер ✍️

1
Казарма лық тыныштық,
Жатыр ұйықтап солдат достар.
Жоғарғы нар қандай ыстық,
Жан екем бір монша құмар.
Әм дөңбекшіп, әм күркілдеп,
Арпалысып ұйқылы-ояу...
Тамып-тамып, тамылжып кеп,
Естіледі бір күй қоңырау.
Естілет бір күй қоңырау,
Әлдилейді жүрегімді...
Мезгіл еді таңға таяу,
Неткен күй бұл, кім не біледі?
Неткен күй бұл, жанға тәтті,
Неткен күй бұл, тым мезгілсіз?
Кім жіберді бұл ләззәтті?
Жаным-жаным, рақатқа жүз.
2
Қайда, қайда кеттің күйім,
Таусылдың ба, сарқылдың ба?
Енді қанша дөңбекшиін...
Тыныштал жаным, тыңда -тыңда:
Болды маған естілгендей
Ұлы Москва дем алысы!
Кетші әрі ұйқы, түнше төнбей!
Япыр-ай, бұл дктор даусыКүйі ғой бір қуаныштың!
Саңқ –сұңқ етіп сонау көктен.
Қиқуындай қыран құстың,
Ғажап дауыс шығады өктем.
Жалғыз кезген жер-жаһанды
Күй қанатты бір жолаушы.
Тірілткендей өлі жанды,
Саңқылдайды жеңіс даусы!
Жеңіс даусы- құдіретті үн
Құйылды кеп кеудемізге,
Қалдық ұйып. Дүние шіркін,
Өліміз бе, тіріміз бе?
3
Тік көтеріп шаттық дауыл,
Өрт боп қаулап шықтық сыртқа.
(Өскен қала, туған ауыл
Не күйде екен осы уақытта?)
Көк төсінде жүзді оттар,
Қуаныштай жарқылдаған.
Кетті атылып ақтық оқтар
Винтопкадан, нагандардан.
Кетті атылып ақтық оқтар,
Кетті атылып ақтық ашуКешегі қол-қанды шоқпар
Қызыл қанпат ұсташы ту.
Келеді атып ғажайып таң,
Асыққандай йгілікке.
Көрдім сені, байтақ Отан,
Шығып сол кез бір биікке.
Көрдім сені, жайдым ққшақ,
Тоқтата алмай көз жасымды.
Құштым, сүйдім, ғашыққа ұстап,
Майдандас бір жолдасымды.
4
Жеңіс даусы-құдыретті үн,
Саңқылдайды, тебіренткді.
Шіркін адам, ұқтым бүгін,
Жаны қандай нәзік еді.
Көңілі қандай назік еді.
Көңілі қандай шалқар еді?!
Нендей ыстық махаббаты!
Құшақтасып ұшар еді,
Әттен ғана жоқ қанаты.
1945