Өлеңдер ✍️

«Менің бір бар еді ерке тентек ұлым,
Өлі ме, тірі ме екен сол құлыным?»
Дейтіндей болдың ғой сен, туған елім,
Жоғалдым зым- зия боп, шықпай үнім.
Арада өтті үш жыл ойран – топыр ,
Теңіздей тебіренді қала мен қыр.
Шарықтап аспанында жүрген шығар
Қанатын өрт шарпыған өлең мен жыр.
Көре алмай содан менің қаршығамды,
«Қан болып жатыр ма,- деп – құшып шаңды».
Астынан алақанның алыс қарап,  
Іздер ме ата қазақ ақсақалды?
Бармын мен бұл дүиеде , жүрмін тірі ,
«Жоқсың» деп жала жабар қудың бірі.
Түссем де отқа, суға тозар емен,
Солдаттың етегіндей жаным сірі.