Өлеңдер ✍️

  30.09.2021
  143


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Кемсітіп, менің сындыра берме сағымды

Пәле шықса, шығады-ау деп тек осыдан,
Аулақтағандар жүр қаламгерлердің қосынан.
Халқымның бар мызғымас берік дәстүрі,
Қиындық туса, қиырдан басы қосылған.
Жүсіпбек, Ақаң, Жақаңның, асқақ Мағжанның,
Жолы бар салған, бүгінмен келіп жалғанды.
Ұстағандар жүр солардың берік дәстүрін,
Ақын үніне тосқауыл бола алған кім!
Намысы жоқ жасанған жауға алдырған,
Сағы үшін елдің айқасып білек талдырған
Үрдісі бар Қабанбай, Бөгенбайлардың,
Баукеңнің кеше жұлдызын елдің жандырған.
Менің де үлгім жоқ емес тегі әйелден,
Әлия, Мәншүк шығып еді өзге қай елден!
Қаным қазақ, намысым жоқтар соныкі,
Сыбансам білек, кем түсер дейсің қай ерден.
Кемсітіп, менің сындыра берме сағымды,
Жауыңа бұлда астында биік тағынды.
Қарындас үшін мөлдіреп көзден жас ағыз,
Еліміз үшін тілейтін біздер бағынды.

05.05.1995 жыл.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу