Өлеңдер ✍️

  05.09.2021
  110


Автор: Мағиза Құнапияқызы

ҒАНИБЕТ

Қара түнге қадалғаным- ғанибет.


Айна алдында таранғаным-ғанибет.


Бірде ойға,бірде мұңға батырып,


Сүю үшін жаралғаным- ғанибет.


 


Қас-қағым сәт,бақыт құшқан- мәңгі шақ.


Өзгермейтін,өтпейтұғын мәнді шақ.


Көз алдымнан кетпей қойған көлбеңдеп,


Құлағымда тұнып қалған ән құсап.


 


Зорға жылы тіл қатқаным- ғанибет.


Тәтті ұйқыңды ұрлатқаның- ғанибет.


Өкінбеші,сені ойлап жүргенде,


Ай,жылдарым қолды болған зар илеп!


 


Қанат бітіп,шарқ ұрғаным- ғанибет,


Төзім бітіп,сарқылғаным- ғанибет.


Жасыруға әлім жетпей сезімді,


Жалыныңа шарпылғаным- ғанибет.


 


Біз бақыттан қалғиықшы қалғысақ.


Ғашықтардың құдайынан алғыс ап.


Қуаныштан есі шыққан жел құсап,


Бір-ақ түнде бүрлей салған тал құсап!


 


Сынай, сынай,сынақтарым сиреген.


Елесің кеп бар еркімді билеген.


Жан мен тәнді орап алған от сезім,


Түн реңді бұрым қалды күймеген!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу