Өлеңдер ✍️

Қос жанарда тұрғандай қос шам жанып,

Қарай берем тамашаға таң қалып.

Сен қарасаң сезім шіркін серпіліп,

Бүкіл әлем болып кетті жап-жарық.

Өзің жайлы ұйықтамаймын түс көрмей,

Қос жанардан болдым шарап ішкендей.

Қос жанарда жарқылдайды қос сәуле,

Қарақатқа күннің көзі түскендей.

Қарамауға, арбалмауға амал жоқ,

Жүрек тұсым шымыр етті – қадалды оқ!

Енді қалай шығар екем, жаным-ай,

Кірпіктерің қамап алды қамал боп.

Сен халықтың еркесісің, еркемсің,

Қарай берші, жаным мейлі өртенсін!

Қасың сенің – қарлығаштың қанаты,

Қағып-қағып ұшып кетер ме екенсің?!

Шаршап жүр ем, жібердің-ау сен демеп,

Өрге қайта үміт кетті өрмелеп.

Күлкің сенің иіріміндей өзеннің,

Екі беттің ұшында тұр дөңгелеп.

Қайта оралсын сонау жастық жылдарым,

Күлші, күлші, күлші тағы, күл жаным!

Қабағыңда – ән әуені ойнайды,

Жанарыңда шарпып мені тұр жалын!

Өмір – ағыс, ағыстарға қарсы жүз,

Өшпес мәңгі өнеріңнен қалсын із.

Ән елінің періштесі секілді

Әдемінің әдемісі, әнші қыз!