Өлеңдер ✍️

  21.05.2023
  56


Автор: Иоганн Вольфганг фон Гёте

Құрыған діңке

(1775)

Еңіреймін өксіп, егілем,
Көз жастан мауқым басылмай;
Ләззат-ау, қайтем сені мен —
Өтем бе көңіл ашылмай?
Қайғыдан қажып түңілдім,
Көз ілмей көп түн безердім.
Жүрек-ау, сен де тіліндің,
Ерін-ай, шөлдеп кезердің.
Жазғырдың неге, құдайым,
Жалына білмес мені көп?
Қасірет, қайғы, уайым —
Шегі жоқ, шегі, шегі жоқ.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу