Өлеңдер ✍️

Ән-жырлар қайдан шуақтанып,
Өлең-жырлар қайдан күш-қуат алады.
Ақындар оған көңіл қойып,
Көпшілік қолдап оны қолпаштар.
Алғаш махаббаттан жол басталып,
Тек махаббатпен ғана тыныс алып,
Балдай тәтті үндесіп,
Дыбыс пен жүрек, бірлесіп, шіркін, қуанар.
Жалғасып шыны ыдыстар дыбысы,
Шәрбат шірін шарап күңгірт қызыл, –
Бар ма артық бақытты жан бұл жалғанда,
Ғашықтардан, болмаса мас болғаннан?
Болашақта – ақсақалдар –
Кәрнәй-сүрнейлердің дауыстары құлақ тұнып,
Жеңістің жемісті дәмін татып,
Батырын құдайындай сыйлаған.
Түбінде, құдіретті жүрек үнімен,
Сенбестен, жамандықты көріп тұрып,
Асылдармен достасамыз,
Жарамаспен қастасамыз.
Қосқын төрт күшті бір,
Табиғат жаратқан өз келбетіне –
Ғафизге сен ұқсаған,
Халқыңмен бірге мәңгілікте сен жасайсың.

1814