Тұрсын жұмаш өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Періштелер - достарым Аспандағы,Шыңыраудан шықты алып, жасқанбады.Көргендерім бұл менің үш ай ұйықтап,Сосын қайта көзімді ашқандағы.Құпиямды Кім едің..

Жерде жүрмін жаным жүдеп, жабығыпМені олар күндей берсін жабылып.ҒАРЫШ жаққа кетіп қалмай мен осы,Бұл фәниде қалып қойдым нағылып?Қайыңдардың қимадым..

Ұқпайды анық, мені ешкім ұқпайды анықКетсем бе екен мөп-мөлдір шыққа айналып,Кереметпін деп жүрген Ақындардың,Дірілдетіп тізесін жыққан байлық...Ал..

Мен аспанга қараймын, Аспан мағанҚарай-қарай көзімнен жас парлаған.Жүрегім жүз жерден ауырса да,Қатып-семіп, қарайып тас болмаған.Аспан жаққа..

Сенің жазған хаттарыңды сақтағам,Сенсіз қалай Өмір сүрем, бақ табам.Саған арнап өлең жазып өзімше,Бір Құдайдың алдында сол ақталам.Біздің ауыл..

Көңілсізбін, тағы да көңілсізбің,Мінезіңіз қызық-ау, ӨМІР сіздің.Бұл Жалғанның шығармай жарығына,Жылуы жоқ жырымның көбін сыздым.Қаламымды қолыма..

Жазға асығам, асығам көк шалғынға,Моласына өмірде жоқ Шалдың да.Қайтейін-ай қайта оралдым, қаңтарғаҚиялыммен жер-көкті көп шалдым да.Көзімді алмай..

О, Жер-Ана, саған беріп тәнімді,Аспанға алып ұшып кетем ӘНІМДІ.ПОЭЗИЯНЫ түсінетін Адамдар -Кетіп барам жақсы көріп бәріңді.Ерік бермей сезімге бір..

Кірлетпеймін, кіршігі жоқ арымды .Жаутаңдаған жетім аз ба дарынды?Олар түгіл, біледі ғой, Құстар да -Мына менің дүниеде барымды.Бір Алладан үміттерін..

Көңілімде нала-мұң бар, алаң бар,Мені енді жынды етпекші жамандар,Түңілдіріп жүрсіңдер-ау өмірден,Өлеңімді оқып алып адамдар...Қан жылаған жүрегімді..

Өз-өзіме отырамын өкпелеп,мені ешкім түсінбейді, көк терек.Бақытсыздау ақынның бұл өмірі,Өзгелердің тірлігінен көп бөлек.Маған өлең, Оларға алтын..

Екеумізді табыстырған тағдыр ма?Болса болар, мені жалғыз қалдырмаБіз екеуміз қарыздармыз Көктемге -Көктем айы, сәуірдегі жаңбырға.Шартарапқа кетті..

...Менің дежаным жылайды жаңбырлы түнде,Жан жылуын жаралы қалдырдым гүлге.Аспанның тамшыларын тамашалап жүріп,Сезімге жеңдіріп Ойымды алдырдым..

Поэзия - менің адал досымсың,Құпияңды түсінбеймін - осым шын,Мидан бұрынозып туған мың жылғаСен бір ғажап құбылыссың, қынжылма.Айтшы өзің Құдайды кім..

Алдамайтын шығар енді бізді арман,Қызғанбай-ақ, қойшы мені қыздардан,Есіңде ме,сол бір көктем, сол бір кеш.Сәуірдегі Балқантауға біз барған,Ақ..

Дүниенің қабағына қарайлап,Отырамын таң атқанша арайлап,Ж аз туралы ертегі айтып тұрадыАппақ қарды жамылып ап бір аймақ.Көктем келсе, гүлдер ашып..

С. АқсұңқарұлынаБір түн өтті, көз алдымды ісіріп,Уысыма түспеді өлең-моншағым.Таң жарықтық түн пердесін ысырып,Қайта оралды шын бақытты: сол..

Аспанның сыймады ма қуысына,Бір жұлдыз ағып түсті уысыма.Түсінікті түс еді-ау,гүсінбейді...Түсінігі жоқ не деймін туысыма?Түсіндіріп Оларға айта алам..

Жетіскеннен емес енді айтам ән,Жынданудың алдындамын айт оған,Азғана уақыт көрінді де көзіме,Көрінбейтін болып алды қайтадан.Бар болатын болса жердің..

Құдайыма жеткізейін үнімді,Түннен шығып көрейінші Күнімді.Болашақтане болары белгісіз,Бұлдыраған көріп тұрмын Бүгінді.Адамзаттың жеткізейін..

Алты Алаштың Анасы туган толғатып,Көрем деп жүріп, көре алмай кетті олбақыт.Кегім бар кеткен сұрқия сол бір заманға,Қаламнан басқа қалмады АҒА, қолда..

Өз ортамнан алыс қалдым, алыстап,Өмірден де алыстармын осылай...ПОЭЗИЯДАН қашып кетіп... мал ұстап,Байып алсақ қайтеді осы, досым-ай.Бұл заманда..

Қайғылы-мұңды күн кештім,Күн кештім үнсіз күрсініп.Қол ұшын бермей жүрді ешкім,Аштырмай көзді тіршілік...Ой соқты болып арыдым,Жүдедім содан мен..

Ғашық болған күндерім-ай, күндерімМенен асқан болды дейсің кім керім.Қос шумақтай қос із қалып ақ қарда,Көкжиекке сіңіп жатты... білмедім...Бетім..

Жапырақтар жауып тұрған,Күзгі орман ішінде,Аққайыңға сауық құрған,Жиі барам түсімде.Дөңгелейді далам дәйім,Ай сәулесі жолымда.Саған келдім дара..