Шөмішбай сариев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Аққулы аспан көктерден,Құстар ұшып жеткеннен.Келдің тағы, Наурызым,Туған елге көктеммен.Бесігім боп тербесең,Құшақ жайып жер-көсем.Келдің тағы..

Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты,Түн дегенің шуағынан тұншықты.Дидары әсем өрттей жанған қып-қызыл,Көк жиектен көтеріліп күн шықты.Әрбір күнім алдан..

Қарағанды,Қостанай,Өскеменім,Қарқаралы басынанкөшкен елім.Қазақтың қайран жері –Солтүстігім,Ойда-жоқта оралдың еске менің.Жүрегіме..

Бір бауырым көрсетті алғаш Шымбұлақты,Кеудемде өлең бұлақ сыңғыр атты.Шымбұлақ бір ғажайып жер дейтұғын,Тосқанмын осы сөзге мың құлақты.Көзбен көру..

Өмірге өкпеміз жоқ,өкпелемен,Өмірге келгенім жоқ,текке демен.Жайқалды жапырақтар дәнімізден,Өмірде өсіп шықты еккен емен.Өмірге өкпеміз жоқ,өкпе..

Қазақтың Қайсеновы Қасым деген,Бір кешкен апайымыз Асылменен,Өзі сүйген халқының қаһарманы,Сөйлесті екі бірдей Ғасырменен!Мінезі жаратылар бастан..

Өмір жолы алда тұр,Машина жол – ол да тұр.Темір жолмен жарысқан,Жалғыз аяқ жол жатыр.Өтер күнін өткізген,Сырласпайды көп бізбен.Жалғыз аяқ жолдар..

Мен қазақпын дегеннің арманы бір,Бұл адамға бәрі де алда ғұмыр.Тамырларың тереңге тартып өсіп,Бәйтерек жапырағы жалға ғұмыр.Мен қазақпын дегеннің..

Ойға оралып небір сырТай-құлындай дүбірлес,Алла атымен өмір сүр,Алла атымен ғұмыр кеш.Арт жүгіңді иыққа,Тірелгенде тұйыққа.Алла атымен оянып,Алла..

Бала кезден, бал шақтан жыры ұнаған,Өзінен оза туған, бұрын Адам.Әдебиеттің есігін ақын қақты:«Үп-үлкен дүниенің сырына алаң».«Ар ісі – әдебиет» деп..

Жолықтырып Ош шаһары бойында,Ол бір сәтте шалғай кеткен алыс күн.Ұлы ақын Тоқтағұлдың тойында,Өзіңменен Шыңғыс аға таныстым.Адамзатқа Айтматов..

Жүздірер теңіз, көлге деШығарар биік төрге де,Қисынын тапсаң қыл көпір,Өткізер сені өрге де.Мешкей деген жақсы ат па,Қалай жүзіп ақсақ та,Қисынын..

Суықтау екен түнгі ызғарҚалтырап тоңған жұлдыздар.Көктем мен жазда ерімес,Кеудемде менің мұң мұз бар.Жарқырап жанған жолымда –Батырдың оң мен..

Дүние сенің жолыңда,Ереміз ілбіп соңында.Бар тағдырың бір ғана,Бір Алланың қолында.Дүние сенің ізінде,Дайынбыз біздер жүзуге.Сүйеміз бірақ..

Күндердің күні болғанда,Тосқауыл түсіп жолдарға.Өрт шалғанда орманға,Бір Құдайға сыйынып,Құлдық ұр жайып қолды алға!Күндердің күні болғанда,Аптапта..

Бақытты күндер бақ қандай,Ағарып ақ таң атқандай,Аймалап сүйіп аруды,Жаһанда бейне жатқандай.Бақытты күндер бал күндер,Балауса бейне шалғын..

Жер жаһанды жаратқан ғойкең Құдай,Қазақтың да көңілі кең,бер Құдай.Тіл мен көзден сақтай көрсін,бір Алла,Даламыздың,Даламыздың кеңдігі-ай!Жұмбағы көп..

Быт-шыт болар бар сенім,Қаһарлы ханның билігі қиын.Қию қашқан нәрсенің,Икемге келіп, илігуі қиын.Қол жайып ғайыппен қалмасаң,Қаһарлы хан қателікті..

Қалтыратып Алма ағашты мұздатып,Қайың-терек денелерін сыздатып.Қар жамылып жер үстінде қыс жатыр,Төсегінен тұрар емес мұз қатып.Білмейді ол суық-аяз..

Тағдырыма тауқыметпен таластырған,Өмір ме өзен жолын адастырған.Көктемім келіп еді құстарменен,Іздерім шыға келді қар астынан.Ескегін көк аспанда..

Аспанда – айым, көкте күнім байқаған,Сезді жаным теңіз толқын шайқаған.Жалғыз жүрек сенен тауып егізін,Қош айтысып, жалғыз еттің қайтадан.Қайық..

(терме-толғау)Есімдер көп қой татымды,Ойларға мені батырды.Өмірге келген Немерем –НАЗАРБАЙ қойдым атыңды.Аққулар бар ма байқайын,Қайырып көлден..

Түйе десе жүрегім толғанасың,Аруана нарлардың жолда-анасы.Мен осы бала күннен түйе досым,Балалық шақ дәурені – көл жағасы.Көл-қайықтың ескегін ескен..

Көктегі биіктермен теңесіп ем,Желгенде жан-жағымнан жел есіп ең.Балалық шақ өмірге сапар кешті,Түйе дейтін жол дала кемесімен...Нанбайсың ба..

Бердің тағдыр бастан қандай,О, Құдірет асқан Аллай!Өзіме-өзім бастық болдым,Өзімді-өзім басқара алмай.Бағыменен бір Алланың,Заңыменен бір..