Жұмекен туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 6

Жұмекен
Бала кезден, бал шақтан жыры ұнаған,Өзінен оза туған, бұрын Адам.Әдебиеттің есігін ақын қақты:«Үп-үлкен дүниенің сырына алаң».«Ар ісі – әдебиет» деп..
©  Шөмішбай Сариев
Жұмекен көшесінде
Достарың қанша сырласқан, Шертеді сен деп күй-дастан. «Қайда, – деп, – менің ақыным?» Шағала шықты Қиғаштан. Құлақта әуен мұңлы бір, Кеудеге жоқтау..
©  Ақұштап Бақтыгереева‎
Қоңыр
Күй шерткен оңашада домбырадан,Күн кешкен жыр жолына болып алаң.Даланың қоңыр күйін сүйіп өткен,О, менің дала мінез қоңыр ағам.Жандырдың алуан ойдың..
©  Ақұштап Бақтыгереева‎
Жұтылу
«Сен — уақыттың алдына түсіп кеткен радиосигнал секілдісің».(Жұмекен Нәжімеденов)Қасиетін қисынға үздік ердіңКеледі әлі қапысыз біз білер..
©  Абзал Бөкен
Қан
Баяғыда, баяғыда…Масқара,Алматыда «Жалын» деген баспада;Жұмекеннің қолжазбасын көрдім менБасу үшін дайындаған тасқа ана.«Қыран қия» қағазбенен бір..
©  Абзал Бөкен
Жұмекенге
Өкпе айтпайсың өмірге,Асқазанға,Тағдыр атты өрілген таспа заңға.Аздап-аздап ұқсайсың өзіңе-өзің,Ұқсамайсың өзіңнен басқа жанға!Болса болсын басқаның..
©  Қадыр Мырза Әли