Есләм зікібаев туралы Өлеңдер ✍️

Ойларыңды өрген төлдей жамыратып,Сері сөзім жаныңды жадыратып,Көк желектен манаурап таңың атып,Түн бойы кірпік ілмей жүретұғынӨлең жазу əрі азап, əрі..

Бірге жүріп, бірге күліп, сырласыпАлыс-алыс асуларды бірге асыпЛəйлі қызға ынтық болған МəжнүндейБолып қалсам қайтем, жаным, шын ғашық.

Тəңірі қосты,Құдай дескен құдамыз,Құдалықтың салт-дəстүрін құрамыз.Қазақ айтқан ғұмырымыз мың жылдық,Қас-қабақтан бір-бірімізді ұғамыз,Сол мың жылдың..

Тіршілік таусылмайтын күрес ұдай,Күрес қып жаратты екен кім осылай,Кешегі жан беріскен досың дағыКетеді саулығыңды жүре сұрай.Əр сөздің түп төркінін..

Тірліктің ширатылған арқауы ма,Алпыстың келіп қаппыз алтауына.Қаншама бұдан былай тырысқанмен,Білемін шықпасымды хан тауына.Арқасыздар жол беріп..

Өзендей тынымсыз ағатын,Білінбей өтеді уақыт та.Ақ сəуле, таусылды тағатымҚол созым, бақытқа жететін.Өлеңім өзім боп барса бір,Сезімім алаулап жанса..

Жақсыны да, жаманды да көп көрген,Бəрін, бəрін бастарынан өткерген,Қара нардай əкелер-ай əулиеБізді сөйтіп осы күнге жеткерген.Құмда қалған..

Көп сырларын үлгермей ұғып адам,Уақыт өтіп барады зымыраған.Шала құмар күйінде шыр айналарТамақ ішкен түлкідей құмырадан.Тамақ ішкен түлкідей..

Алматыға келіппін дəл жиырма жасымда,Алабұртқан арманым – нажағай ма, жасын ба,Өрге қарай заулады ойдан тепкен тасым да,Өмірімнің серігін, көңілімнің..

Шым-шытырық айнала түсінбедім түгінеОйлай-ойлай ойдың да жете алмадым түбінеАш бөрідей талайды əлі жеткен əлсізді,Ашкөздене қарайды адамдар..

Наз болар –Болмаса қателестің,Маған арнап жыр жазбайсың дедің бе,Осы сөзің қате болар тегінде.Шығып жатқан жырларымның жарымыӨзіңде арнап жазылған..

Біреуді қор етесің, кем етесің,Барады құрып мүлде майда сенім.Біреудің төрт құбыласын тең етесің,Табиғат, əділдігің қайда сенің?Біреуді паң етесің..

Сынамасын демеймін, сынамасын –Шындық пенен сұмдықтың шын арасын.Əділет сын айырып көрсетпесе,Өзің қайтып қалтқысыз біле аласың.Мақталып та жүреміз..

Мамыражай майда леп көктембісің?Көңілімде гүл болып көктермісің.Ақ көрпесін айқара жамылып ап –Сағындырды-ау өзіңді өткен қысым.Сағындық қой, келші..

Кіл қайшылық қарасаң мына ғалам,Туғандар да кей-кейде бір анаданТіл таба алмай жатады –Амалың не?Кете алмайсың қол үзіп бірақ одан.Кете алмайсың..

Бір қазақты үш жүзге қалай бөлген басында,Біз білмейтін құпия болды ма екен осында?Əлі күнге түсініп жарытқаным шамалы,Түсінбеп ем əу баста-ақ не сыр..

Қандай ұшқыр бүгінде қиял, арман...Тас түлектей шырқаған ұялардан.Бір биікке жетсең-ақ,Бір биігіҚол бұлғайды құздардан, қиялардан...Қол бұлғайды..

Арыс өтті дүниеден,Анасы бар –Арман-ай,Қу тірліктің қаттысы,Сұм тағдырдың жалғаны-ай.Қамшы сабы секілді –Қысқа ғана ғұмырдаҒазиз жанның аңырап,Қара..

Жүрегімде жара бар –Жазылмайтын ауыр дертпен барабар.Адам деген ит жанды екен,Болмаса –Құлар еді басқа тұрмақ, қара нар.Көз алдымда орап алған шар..

Асау өзен тасыған өткел бермей,Ағысы атан жүгін бөктергендей.Сабасына мұз құрсап, əзер сыйып,Жатыр екен жуасып көктем келмей.Бір-ақ күнде жағаны..

Жалғанда жақсылыққа тойған ба адам,Бірі үйленсе, барлығы той қамдаған.Шаңырақтан шалқыған шаттық есіп,Жауым бар деп ешбірі ойланбаған.Сол сеніммен..

Өмір күйін ұғып ал, тыңда, жаным,Түсірейін кестелеп жырға бəрін.Мазам кетіп толқимын, толқимын көпЖел ырғаған дəніндей тың даланың.Түн ұйқымды төрт..

Алтыным бар,Мысым бар,Жезім де бар,Алақұйын, көк дауыл сезім де бар.Асып-тасып, арнамнан ақтарылыпСыймай жатар сабама кезім де бар.Келеңсіз..

Кешір мені, табиғат –Қадіріңе енді-енді жеткендеймін,Өкіндірді парықсыз өткен кей күн.Ана тұтып,Өзіңнен ала беріпБересімді ұмытып кеткендеймін.Өте..

Бала күнгі достардың көбісі елде,Қандай жақсы сағынып көрісерде.Шартарапта шарқ ұрып жүрсек-тағыАунап-қунап қайтатын өріс ерге.Керек емес жаныңа еш..