Жара туралы Өлеңдер ✍️

Жүрегіме қадалды махаббаттың жебесі,Жұрт егілді ем таба алмай жарама.Көктен тілеу тілеп ем, сөгілді де көбесіҚұйды жаңбыр басу айтып налама.Көздің..

Қарып өткен оттан бетер,Жарып өткен оқтан бетер.Жара қысқан ауыр шақтаҚиналсаң да, сабыр сақта.Уақыт өтер, от та өшер,Ізсіз қалмас бірақ кесел.Ескі..

Жүрегiмнiң жарасынКiмге айтармын емде деп?Жан мен тəннiң арасынБiр мұң басты пернелеп.Əуенiне сол мұңныңБерiлемiн ендi мен.Бiр мен үшiн солғын..

Жазылмады жанымның жан жарасы,Алшақтады қос жүректің арасы.Қайтейін-ау, кетер емес есімненЖаутаңдаған сол бір көздің қарасы.Тағдырымды мен қолыңа..

Жүрегімде жара бар –Жазылмайтын ауыр дертпен барабар.Адам деген ит жанды екен,Болмаса –Құлар еді басқа тұрмақ, қара нар.Көз алдымда орап алған шар..

Жадырап күлгенменен, жаным жара,Байлығым – осы ортада барым ғана.Ішімді ашып көрсеңдер – жыртық, тыртық,Көп шарпылған шоққа да, жалынға да.Алпыс бес..

Жақсы ағалар, қамқоршы, жанашырлар,Дарасыңдар, əрқайсың данасыңдар.Аға деген бір ауыз жылы сөздеҚаншама үйлесім бар, жарасым бар.Үйлесім бар қаншама..

Өлеңмен емдеп жараны,Шапқылап, шауып келеміз.Тағдырдың басқа салғанын,Көреміз де, көнеміз.Түзеледі-ау тірлік те,Өзгерсе егер өреміз,Жылаған жанды..

Жазылмайтын жаралы ем мен,Жағдайымды сұра бастан.Өмір-дауыл пана көрген,Бақытымды жұла қашқан.Өткен жайлар ойға оралып,Сол бір жан боп тек..

Ауыртпашы жүрегін жаралының,Көре білсең арының тазалығын.Өмір деген мұхиттың тереңінеҮңілмеуден таяздап барады ұғым.Қаталдықтан, қайғыдан..

Сұлу да қызды көп көрдім,Сүйкімді қызды көп көрдім.Қиналдым қатты бірақ та,Қайғыңды сенің шеккен күн.Жазылмай менің кеселім,Көзімнен тамды..

Тырнап көңіл жарасын,Жанды тәнге билетіп,Көп адамның санасынКеткен шайтан күйретіп.Ұққан сөздің киесін,Алла деуден танбайды.Ондай тілдің..

Жарасына кеудем жар салып ем іздегені,Жағаға қарай лақтырар теңіз кемені.Кейбір достарым кей сәтте қателік қылып,Махаббат пенен достықты егіз..

Басқалардан парқы бөлек,Болғасын ба сыңарсыз.Кеудедегі жалқы жүрек,Қай кезде де тым әлсіз.Әлсіздігі соншама оның,Жалғыздықтан қан жылап.Таппайынша..

Жанымның жарасы көп жазылмаған,Берген жоқ өмір өңкей жазын маған.Сыр да көп ақтармаған әлі жөндеп,Тереңде асыл кендей қазылмаған. Көз жасын оңашада..

Жалғыз қалған жолбарыстайжаралы ем, Күңгiрт тартты-ау мөлдiр әлем, бар әлем.Жүрегiме шоқ түсiрдi қайтейiн, Тамағыңның астындағы қара мең.Сол қара..

Кеудеме менің күйдіріп киіз басыңдар, бұл жара сонда асқынбас, туырлықты түріп, түндікті түре ашыңдар, тамағыма да тас тұрмас.Жарылған басқа қарама..

Аштылығынан, жастылығынан жараның,Алақанымда тас үгiтiлдi, қарадым.Дiрдектеп ұшқан қаламсабымның ұшыменЖапырақ жанды байқамай жыртып аламын.Тұтамдай..

Қан жоқ,Сөл жоқ сұп-сұрғылт реңімде,Қалай төзіп барамын тірі өлімге?!Емі-домы әзірге табылмай тұр,Үш жарам бар – Ұшынған жүрегімде!Бірі – Арал –..

Ұқсайды қоңыр-салқын өмір жазға-ай,Кекілді ақтаң кердей, шобыр боздай.Тепеңдеп таудан асқан таңдар қайда,«Созатын даусын Біржанқоңыр қаздай».Кекілін..

Жүрегіме жара сап ең, Тыртық қалды орнында! Жұрт көзінен жаба сап ем, Өршеленіп болдың ба?Жара түскір кезек алып, Ісінді де ұлғайды.Алынбайтын өзегі..

Ауырып жатыр кеудеде жүрек,Қайырсыздыққа қырсығып.Ақындар өлсе, беу, неге жүдеп,Жүректен кетед тұншығып?Жүрекке түсед салмақтың бәрі,Өмірде жоқ қой..

Жаралы жанмын, жарамды көрші,Шаршадым жаным, мазамды берші.Тынысын біліп, жүрегін сезіп,Сол адамның соңынан ерші.Түртсе сыңғыр қаға ма..

Жазылмас жараны емдеймін,Дертімнің дауасы кім деймін?Басқа бір құшақты аңсап ап,Басқа бір құшақта гүлдеймін.Бақытты болып та мұңайдым,Пенде боп..

Жанымның жарасын жазар кім?Көзде жас таусылған-соқырмын.Анашым, алдында мазардың,Тастай боп сазарып отырмын.