Ғали орманов туралы Өлеңдер ✍️

Жолын тосып ЕбініңЖатыр жайқын Алакөл.Ерлігіндей елімніңЕлестейді маған ол.Ебі желі ежелденЕкіленіп саулайды.Көл төсінде безергенТолқындар тек..

Ұқсайсың күміс шатырғаАлдымда биік шыңдарым.Шұбала өтіп жатыр маБасыңнан ұзақ жылдарым?Төсіне тұман түнегенБүркітті, Сайым бөлегім.Тасыңда бірге..

Жүрсе де ойым ұзақ төмен бұғып,Өзіме қарамаппын терең ұғып.Бояуым түгел оңып ағарғанда,Қалды екен қай жеріме өлең жұғып?Əйтеуір сілкінсе тек көне..

Əдейі келдім Арасан,Армансыз қарап, жаз мені.Суыңа шипа орасаң,Жазылған жандар аз ба еді?Жарқылдап мен де қайтайынКеудеме қонып жаз демі.Жаңа бір..

Қашан да халқың қымбат қимасыңдай,Алдыңда ақтарылған сыр жасырмай.Сен де одан селкеу тартып жүре алмайсың,Көлденең көршілерше сыйласып жай.Қиясың..

Жанымыз бірге тыныстап,Жырладық ұзақ бірге біз.Жүректе екен туыспақ,Түсінсек терең тілге біз.Атақты кобзарь ШевченкоАуылды көріп ең алғаш,Болсын деп..

Тілейтін қазақ ежелденСүйініш ұзақ болсын деп.Мысалын соның сезем мен,Толғантса қазір кей сурет:Соғамыз үйлер бекемдеп,Қарасын ептеп..

Таңертең тартқан жұмысқаКөремін жұртты күнде мен.Секілді өрген құмырсқа,Несібе теріп дүниеден.Ертеңгі күннің сəулесіӨңірді қандай шалса егер,Осынау..

Байлаулы құстай талписың,Өзіңнен кейде ой озбай.Өмірде үстірт қалқисың,Өлеңге түбің саяздай.Жарықты көзің көргенмен,Жəрдемі тимес қараңның.Өрмесе..

Жамырап тағы ЖидебайЖаңғыра толды өлеңге.Жадырай қарап тұр АбайЖаны ашыр жақсы өренге.Жақыны, досы соқпағанСəулетті сонау күмбезгеЖаңа бір топ-топ..

Ағалық абзал қазақта,Ініге борша босаған.Қарысып салмай қалжаққа;Қараймын сыйлап сонша оған.Ағаттық етсең алдында,Ақылын айтып, кешірер.Жақсыңды..

Кезімде кейбір сырқағанДеуші едім тосын дерт екен.Кеудемде сонда тұтағанӨлеңнің өшпес өрті екен.Осылар ойда қауласа,Табарсың қалай сен тыныш?Булыққан..

Туғанда тұңғыш көтеріп,Таяныш болған осы қол.Тірліктен талшық əперіп,Аяған алғаш досым ол.Анамның абзал жылысынСездірген тұңғыш сол маған.Əлемнің..

Кеңкиіп маған кейбір жасҚараса кейде шалсынып.Секілді сиқым бейне тас,Қаламын мен де қалшиып.Жүзімде тұрған ызғардыЖасырар ешбір жайым жоқ.Жібітіп..

Таныр ма мені комсомол,Тобына тағы оралсам?Сырларын, бəлкім, ашар ол,Сыйласар жаны бола алсам?Келбеті ұқсас көктемгеКездері менің есімде.Жігіттік..

Көрмесе мейлі көрмесінКеудесі биік кей достар:Көңілімді менің тербесінКөктеген балғын ағаштар.Шыбықтар өсіп не түрлі,Жапырақ жайса жалтаңға,Жырымның..

Өткіздім жиырма төрт жыл мен бұл үйдеБолды бұл балғын кезде кең дүние.Жарыммен, жас баламмен, жаңа жырменЖамырап сан мəртебе толды күйге.Қуантып туды..

Құстарым, келдіңдер ме тағы маған?Сақтадым сендер үшін бағымды аман.Көрінбей қараларың кетсе кейде,Құлазып жабырқайды жаным жаман.Немене ақын күні..

Арылмай жалыны əлі жастағы оттың,Алпысқа жеттің самғап, Асқар ақын.Қарпиды өлеңдерің ел көңілін,Баулиды жетілдіріп жас қанатын.Алдымда жатыр алыс..

Алматыдағы атақты құрылысшы Ойрат МлеевкеҚаламызға орнаса үйлер зəулім,Сонда өнерің бірге жүр, білем бауырым.Сипатына қарасам кейбірінің,Ойнап-күліп..

Балбыратқан жер бетін жылы көктем,Дүниеге май қандай нұрын төккен!Жібек құсап желпісе жерді желі,Күлімдейді масайрап күні көктен.Бақты аралап келемін..

Күркіреп көкте бұлттың көкірегі,Өтсе де желпіндіріп жерді лебі,Жалт етіп нажағайлы қалар сөніп,Секілді дүниеде жоқ дерегі...Болып ең сен де нөсер..

Иіндеген сабаныБаққан екен ұқыптап.Иісі елтіріп барадыТанауымды қытықтап.Мұндай қымызды ішугеЕмес дейсіз кім құмар?Сабаңыздың ішінеТүсіп кетер түрім..

Асыда əсем жайлау Төрқарағай,Көсіле жатыр алқап кең көк орай.Биіктен сол суретке қарағалыҚарағай қаптай тартқан өрге қарай.Сай-сайда сансыз бұлақ..

Иір-иір арқандайАрна тартқан Шынжылы.Сол арнада жатқандайЕліміздің мың жылы.Шағын өзен болса да,Шарлайды кең даланы.Шырқайды алыс соншамаШыңнан..