Жетек туралы Өлеңдер ✍️

Жетегiне алып күндердi,Тiл қатпай таңба өшедi.Көне көз елiм Бүл жердi,Теңiздiң асты деседi.Орман боп,кейiн қураған,Жердiң де асты алты қат.үн-түнсiз..

Жетегінде сері күннің,Ұмыттық сан бейнені.Желбірейді көңілімнің,Киілмеген көйлегі.Күз де келді сырға көрік.Қыс пен жазға араша.Қонып жатыр қырға..

Байлаулы құстай талписың,Өзіңнен кейде ой озбай.Өмірде үстірт қалқисың,Өлеңге түбің саяздай.Жарықты көзің көргенмен,Жəрдемі тимес қараңның.Өрмесе..

Жорға-жүйрік құдалардың жетегі,Қазір сенің қызыңды алып кетеді.«Қыз ұзату» – бақыт дейді, – білгендер,Ал, ақынның қайтып тұрды меселі.Көңіл солай..

Бірде бойға жиған төзім қуатын,Ғасырда бір хас таланттай туатын.Көздеріне ақыл мен ой тұнатын,Бір қария маған былай деп еді:«Уақыт сынап,сырғанайды..

Жетегінде жүріп көңілдің,Бағалай алмай кейде біз –Дүниенің бар құндылығын,Тағдырға налып кетерміз.

Мың-сан ойдың ілесіп жетегіне,Бір Аллаға шүкірлік етемін де.Әзәзіл ой мазалап, бұра тартса,Қарсы тұрар шамаға жетемін бе?Бұра тартпа, көңілім..

Өзгеден ақылым аз, күшім кем бе,Не түсті беделімді түсіргенде?Не түсті жазым өтпейБөктердегіГүлімді үскірік боп үсіткенде?Осы ма мені жете..