Қастек баянбай туралы Тақпақтар ✍️

Қырыққабат жайынБіл де, жеп жүр дәйім.Ас қорытуға боларАсқазаның дайын.Ұшан-теңіз емі,Әсері жоқ кері.Қатерлі көп дерттенҚорғап жүрер сені.

Көкөніс бұл ғажап,Атын айтар өзі-ақ.Қызылшаға құмарОқушылар озат.Әр бақшада жатыр,Жеймін десең, мақұл.Зейініңді ашып,Берер саған ақыл.

Ем-дауасы мәлімҚызанақ ол – дәрің.Көбейеді жесеңБойда қуат, әлің.Көрсең күнде дәмін,Берер қажет нәрін.Таза болып терің,Толығады қаның.

Кірпігің мен қасың,Тырнағың мен шашыңБерік өссін десең,Қияр болсын асың.Бойда болса дертің,Берер саған серпін.Өкпең тыныс аларОйнағанда еркін.

Сәбіз жесең жиі, ұқ:Өсер бойың биік.Пайдасы көп оның,Ал ойыңа түйіп.Өтсе де дерт түйреп,Қалмайсың сен күйреп.Сау болады дәйімБауыр менен бүйрек.

Жазда ауылға келіп,Бау-бақшадан теріп,Алма жесең, боларТісің түгел, берік.Сен өзіңе-өзің,Сыйла қуат, төзім.Алма жесең, өткірБолады екі көзің.

Өрлеу үшін елің,Түлеу үшін жерің,Болу керек мықтыДенсаулығың сенің.Болу үшін зерек,Болу үшін ерек,Денсаулықты дәйімКүтіп жүру керек.Ішсең егер..

Картоп жесең қалап,Өсесің тез тарап.Жүрмейді онда жиіҚызылиек қанап.Апаң жасар жылдам,Емес ботқа құр дәм...Тек «қытырлақ» зиянДүкендерде тұрған.

Кірсең бақша, баққа,Көкөніс сал қапқа.Асқабақ жеп жиі,Ағзаңды удан сақта.Асқабақтың дәні –Денсаулықтың мәні.Ұйқың болып тыныш.Сергек жүрші..

Сипап өткен самалғаТербеледі сары алма.Шолып едім бақшаны,Қауын біткен сап-сары.Көрінеді шалғайданБел-белестер сарғайған.Жарқыраған,ЖайнағанСары бояу..

Көңілі пәк ескі досым менің бірАвтобуста жүргізуші болып жүр.Мен кіргенде бас изейді күлімдеп,Қол бермейді,Айтады ылғи:- Қолым кір.Бір танысым аш..

БауырымАуырған шамалыБір тісін тастады жұлғызып.Тісіне күдікпен қарады,Ой келіп өзіне бір қызық.Дәрігер абайсыз суырыпАлды ма әлде ақыл тісімді,Деп..

Бала бақтың тәртібінСақтадым мен алты күн.Дәмді-дәмсіз бөкпенніңБәрін өзім жеп келдім.Сапқа тұрып,Салдым ән,Құмарлығым бар бұған.Қала сыртын..

Бүгінгі күнБір түрлі,Түс сияқты,Сиқырлы.Өздігімнен ояндымҚандырған соң ұйқымды.Түс емесін білгенмен,Түсіне алмай бірден мен,Қарай бердім..

Біз ересек баламыз,Аппақ жаға-жеңіміз.Біріншіге барамызБиыл күзде көбіміз.Кейде қызып қанымыз,Қызарса да шекеміз,Кешке қарай бәрімізАқылды бол..

Ерте тұрғым келмейді,Бірақ тағы тұрамын.Көзім түкті көрмейді,Естімейді құлағым.Суды ағызып ақырын,Жуған болам бетімді.Кешегі көп ақылымКеміп қалған..

Жетіге аяқ басқалыЖүз жыл өткен сияқты.Ұмыт бола бастадыСозған күндерҚұлақты.Күнтізбенің биылғыБетін күнде аударам.Менің туған күнімдіҰмытты маӘлде..

Атамның баяғыЖаралы аяғыЖауынды күндеріАуырып қалады.Көрпесін жамылып,Жатады сарылып.Кенет күн ашылса,Кетеді сауығып.Кешкісін атамныңҚойнына..

Мініп алып сабауға,Асыр салып жүр інім.Достары тұр маңайда,Қызық көріп қылығын.Қарсы келген баланыҚағып-соғып өтеді.Делдиіп қос танауы,Желпілдейді..

Мен білмейтін біреугеШықты әпкем күйеуге.Ұнатпадым мен оны,Белгілі ғой себебі...Менің әпкем ғана ма,Қыздар көп қой қалада?Бірін алса..

Ағасы үй жұмысынҚауымдасып жасарда,«Қолы жеңіл» інісінШақырады асарға.Бұлар асар дегендіАсығу деп ұғады.Бірі сүртіп еденді,Бірі ыдыс жуады.Өздеріне..

Қос жеңімді түрініп,Түстім жаяу жарысқа.Келемін зыр жүгіріп,Мініп алып намысқа.Қара терге малынып,Топтан оза бергенде,Балағыма шалынып,Ұшып түстімМен..

Өніп еккен дәніміз,Бүршік жарды бағымыз.Сәскеде – жаз,Түнде қысСекілді екен наурыз.Төлдеп жатыр малымыз,Қазан толы сары уыз.Сүті көп те,Көмірі..

– Әжетайым қайда менің?Мектебіме бармақ едім,Күйдірермін бармағымды,Үтіктеші шалбарымды, –Деп жалынды немересі,Жалынудың шебері осы.Кеткен әже жетпіс..