Өлеңдер ✍️

Тарих өзі жоғалтпайды асылын,
Винчи көкке көтерді өз ғасырын.
Білемін деп құрылысын осының,
Инквизация өрлеп тұрған заманда,
Өлік сойып зерттепті жасырын!
Қасіреті ме, бағы ма əлде, білмеймін, –
Ұялатып көкірегіңе түндей мұң;
Қыл қаламмен тұтастыған жасапты,
Өмірдегі көлеңке мен күнгейдің.
Мен де кейде жапа-жалғыз, жаным-мұң,
Суреттерімен сырласамын дарынның
Үңілем де... тірі ме деп қорқамын,
Жанарына «Джоконда» арудың?!
Қарай берем...
Тоят бар ма адамда!
Өңер – мəңгі,
Мəңгі бар ма одан да!
Болашаққа аттанғандар сап түзеп,
«Мадонна Литта»,
«Гүл ұстаған мадонна».
...Леонардо!
Ұмытпайды оны елі,
Қорықпай еш ізденген де сол еді, –
Өліктердің «жанын» алып жасырын,
Мəңгі тірі қалу үшін өнері!