Өлеңдер ✍️

Түйелі ауыл...
Үйді-үйде қою сүт көп,
Тоққа бәрі көрінбек ойыншық боп...
Тынымды ап жүр,
Иықтап Аруананы,
Тексіз туған көрдемше — көйіншік көрт!
Кешегі өткен Атаның арда малы,
Боздағаны жырлатқан сары даланы—
Түс үлектен қайыған аруана еді,
Таты неме бұзады-ау Ару Ананы.
Жағдай осы—мейлі енді аспанға әшкерт,
Тап осындай күйіктен басталмас па өрт?!
Қотан менен Келеге қожа болып
Сүркілдейді — сүдінсіз астаубас көрт.
Осы бір жай етті ғой жүректі ойран,
Қылар қайдан үлекке білек қайран...
Дойырын ап Бабаның сояр ма еді,
Көйіншіктен кім екен үлек қойған?!