Өлеңдер ✍️

Шығыстың жырланатын ғазалында –
Ерекше нұр шалқыған ажарында,
Тұрады соқыр жігіт сырнай тартып,
Қарағандының орталық базарында.

Тұрады соқыр жігіт сырнай керіп,
Жатқандай жанарында гүл-қайғы өніп.
Лықсиды базар-толқын жағаны ұрып,
Жабысып балағынан былғай беріп.

Өзінше өкінген боп тағдырына,
Ортақ қып базар бөлген қалдығына,
Өтеді жүргінші жұрт тиын тастап,
Бұтына қысып алар қалбырына.

Дидары түлей түздің өртеңіндей,
Ырғағы өксік құшқан келте өмірдей,
Теңселіп тұрар сонда соқыр жігіт,
Қайықтың жел жұлқыған желкеніндей.

Жылайды аккордеон таңнан кешке,
(Есебі – соқыр тайлақ талған көште).
Концертін тыңдап тұрам жақын барып,
Көз ашпаған кезімді алғанда еске.

Көңіл мас, көз жұмулы - жас дәуренің,
Сазға елтіп, бәсін білмей басқа әуренің.
Жүректің жырын ғана тыңдай алар,
Ей, бауыр, есіңде ме мастау кезің?!

Ей, бауыр!
Тәлкек туса тағдырыңда,
Түйткіл боп Тәңіріңнің жарлығында:
Шашуы бар тойыңның сылдырлайды-ау,
Тағдырдың итаяқтай қалбырында!

Сыңсиды соқыр, сырнай – егіз әуен,
Лықсиды көбік көзді теңіз әлем!
Көңілдің көзін ашып өмір сүйген,
Соқырды көзәйнекпен мен ұғар ем!

Cырнайлы сырын жырдың ұққымыз кеп,
Сезімге сергелдеңшіл тұтқын іздеп,
Келеміз күйкі өмірден мезі болып,
Жанарды жұмып өте шыққымыз кеп!

Түнектей - өксікке өмір өзі ұласса,
Саз болып сыңсыр жырдан сезім асса.
Былғанған жұртын көріп жиіркенеді-ау,
Бір күні соқыр жігіт көзін ашса!
Бір күні соқыр жігіт көзін ашса...