Өлеңдер ✍️

  01.12.2022
  200


Автор: Александр Пушкин

СЫЙЛАСҚА

Құбылма, сыйлас досым-ау,
Апайтөс бақас, зор жігіт.
Шошытпас жырым осынау,
Мұңымды ұғар жоқ үміт.
Қызғанбай қол бер, амандас,
Желмінез әрі жалқаумын.
Сұлуың есті балғын жас,
Ашу жоқ, менде, аңқаумын.
Ол – Лаура ғажап жаралған,
Мен Петрарка бола алман.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу