Өмір туралы Өлеңдер ✍️
Басқа: 1
Мақал-мәтелдер: 245
Жұмбақтар: 2
Тақпақтар: 15
Өлеңдер: 1680
Нақыл сөздер: 508
Құттықтау, тілектер: 1
Туындылар: 7
Әңгімелер: 71
Ертегілер: 5
Поэмалар: 4
Шығармалар: 11
Анекдот, әзілдер: 5
Аңыздар: 2
Эсселер: 12
Ауылдан қалаға келген азаматқа сыр
Ұялап қалса шаһар санаңызда,Жүрек құрғыр елеңдер далаңызға.Ауылда—Алдан шығар аласа үйлер,Адамнан —Үйлер биік қалаңызда.Ауылдың таныс саған..
© Шөмішбай Сариев
Қателігім менің
Жүрегімнің жалынын,отты берем.Отты берем деуменен өтті белең.Оралмайтын өмірде жоғалмайтын,Қаншама қателіктер кетті менен!Кемшілік құрайтындай..
© Шөмішбай Сариев
Күтпеген қонағыма сыр
Тойы көп тылсым дүние ойды ұрлаған,Тегін сый сыбағасын қойдырмаған.Содан ба сынай келген конағымдай,Отызым, отыз сауал қойдың маған.Тастадың..
© Шөмішбай Сариев
Уа, халайық!
Уа, халайық!Тұрыңдар!Сот келеді!Жалдауға —Адвокаттың жоқ керегі,Жүрміз біз бәріміз де кепілдікте,Ғұмырымыз мәңгі емес,Өтпелі өмір!Өтпелі өмір!Жадында..
© Шөмішбай Сариев
Шығыс аңызы
Әлқисса. Шаһардан дәріс алып, елге оралған жас жігіт жалғыз шешесі тұратын аулына соқпақ; жолмен тартып келе жатқанда, ізінен ат дүбірі естіледі. Бұл..
© Шөмішбай Сариев
Тығын
Қарлы жолды қоймады омбылатып,Алдыңнан өмір нұрлы жол құлатып.Иығыңа қол емес қанат бітті,Қыран құс — маңдайыңа қонды бақыт.Адымың асуларға барады..
© Шөмішбай Сариев
Жеті бояу – жеті толқын
Қаңқылдап ұшқанҚырмызы көлдің қазындай,СЫЛҚЫЛДАҚ ТОЛҚЫН —«Сылқылдақ» күйдің сазындай.Шиыршық атып шарқ ұрып,Аласұрып, алқынып,Жатады-ау байғұс қанаты..
© Шөмішбай Сариев
Есімің де әйгілі
Есімің де әйгілі,Ел ескергенАға едің,Ақыл айтып кеңес берген:«Дұшпан жоқ деп, інім-ау, қалма қамсыз,Қатар — құрбы бәрі деТел..
© Шөмішбай Сариев
Білесің бе сен
Білесің бе сен,Мен жаңа ес білгенде,Сен-періште едің,Балауса едің.Жаңа-жаңа толысып келісті өңің,Жәудір көз жанарыңмен қараушы едіңБілесің бе..
© Шөмішбай Сариев
Тағдыр
Өмірден өтер дейсің кез ілмей кім?Адамнан бәрін күтем,Безінбеймін.Енді мен ажалымнан басқа дұшпан,Қауіпті,Қатерлі деп сезінбеймін!
© Шөмішбай Сариев
Ұлылық
(Поэма-диалог)Асқар Сүлейменовке1. АҚЫН МЕН ТАУМұхит – түпсіз кемеңгер, дала — шексізданалык,Тау алыбым тұрады ұлылықтан жаралып.Үшеуі де..
© Шөмішбай Сариев
Мәңгілік ұмыт дедің, биіктен құлатқанын ба?
Мәңгілік ұмыт дедің, биіктен құлатқанын ба?Жүрегім тұнық менің, шынымен жылатқаның ба?Өзгені ұнатқаның ба?!Басқаның бұлақтарында..
© Шөмішбай Сариев
Соңғы сөзі ағаның
Екі көзім – екі бұлт,Төгіп жатыр нөсерлерін қайғымен;Ауру деген жер-жүректің төсінеТіліп түскен білем.Ажал атты кұрсаудыңТүрмесінде тұтқын болып..
© Шөмішбай Сариев
Оралмас студенттік балшақтарым
Оралмас студенттік балшақтарым,Отырам-ау мен ертең аңсап бәрін.Көрсем де қуаныштың шұғыласын.Білмедім көзімнен жас қанша аққанын.Бес рет бүршік жарды..
© Шөмішбай Сариев
Зулайды күндер
Зулайды күндер,Тулайды жүрек бұлқынып.Өзімде менің,Көзімде менің мұң тұнып;Қалады-ау жастық,Барады-ау өмір ұмтылып.Зулайды күндер,Тулайды жүрек..
© Шөмішбай Сариев
Сыр айтам деп көңілге.
Сыр айтам деп көңілге.балғын жастық тыныспен,Бұл жырларым өміргежазып келген кіріспемБалалықтан жаңа асқан –жолдарымның жалғасыБүршік гүлін жаңа..
© Шөмішбай Сариев
Жақсылыққа жаны құмар жылы өңі
Жақсылыққа жаны құмар жылы өңі,Шуақ тектес болғасын ба жүрегі,Ауыл біткен қария деп құрметтеп,Жүрегі оның дария деп жүреді.Мойындамай қартайғанын..
© Шөмішбай Сариев
Екі сурет
Екі бірдей суретін көрсетіп:Мынау кім? — деп,Ақын аға сұрады;Өмірінің екі кезін өлшетіп,Менің балаң көңілімді сынады.Мынау — жастау,Мынау — кәрі..
© Шөмішбай Сариев
Қуаныш па кеудесі, мұңды ма еді?
Қуаныш па кеудесі, мұңды ма еді?Жасамыс жүрегіне сыр бүгеді.Ақсақалға жыр етіп жастық шағын,Көк теңіз толқын атып дүрлігеді.Жел жұлқып оятқандай..
© Шөмішбай Сариев
Бұрылып бір сәт қайыңды баққа қарашы
Бұрылып бір сәт қайыңды баққа қарашы,Шалқытып өтіп махаббат тұнған арасын,Көз алдымда көлбеңдей ұшқан аққудай,Жастығым жайсаң, жайраңдап өтіп..
© Шөмішбай Сариев
Адамдар мәңгі-бақи тұрмасы анық
Адамдар мәңгі-бақи тұрмасы анық,Тірлікте,Уа, досым, сырласалық,Мен жайлы, өзің жайлы білемісің?Сен-дағы бір ғашықтың жүрегісің,Бар қуаныш, білмеймін..
© Шөмішбай Сариев
Сезбейтін-ді жан адам
Сезбейтін-ді жан адам,Тұратын-ды терезелер сырласып,Қарсы үйдегі сұлу қыз бен жан ағам,Қарасатын ұрласып.Тасып хаттың бар жасынЕкі араға қатынайтын..
© Шөмішбай Сариев
Әуенінде – қысқа әннің
Әуенінде – қысқа әннің,шабысында – бір аттыңҚанатында – құстардың, ағысында – бұлақтыңҚайран жаз кетіп барады.Тұлпардай зулап жол қылып,бола алмай..
© Шөмішбай Сариев
Балалықпен қоштасу
Кеудемнен бір бұлқынған сазды көрем,Қанатты қаққан аққу, қазды көрем,Теңіздің жағасында тұңғыш рет,Жалғаннан жасырынып жаздым өлең.Ұят деп біреу..
© Шөмішбай Сариев
Шулады-ау күллі қара орман...
Құз жартасқа атылған,Ақ жол толқын әні әсем,Шағаладай шарқ ұрған,Мен – теңіздің баласы ем!Ұмтыла жүзген өнерге,Толқын да толқын жүрегім,Қазынам –..
© Шөмішбай Сариев