Ақұштап бақтыгереева‎ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қалайсыз, аға, көзіңнен сезем барын мұң,Шыдамды халден мінезін көрем Нарынның.Алматыдайын төрінде тұрып қазақтың,Өзіңнің, бәлкім, туған жеріңді..

Сазыңда бұлақ ағысы тұнды,Барша қазақтың намысы тұрды.Қасың да қалың қабаққа біткенЖайықтың тал мен қамысы сынды.Бағынбас нудың тағысы..

Жалаң аяқ жүгірген ала құмда,Бірге бағып қозысын, лағын да.Көрші жігітСүйдім деп таққан сырғаЖарқылдайды елік қыз құлағында.Таниды олар әкесін..

Ауылға бардық, Өткеннен мұнда із қалмақ.Домбыра көне,Күй тартты жігіт бізге арнап.Беткейде сонауАзайып кеткен тұқымыБилейді желге қызғалдақ.Аңсайды..

Қария отыр көзі соқырҚайыр сұрап әркімнен.Қалған ғұмыр құраладыҚайыршылық әр күннен.Жүзі таныс,Көршім бе екен?!Жүрегі тас, қатыгез,Мейірімсіз..

От шашатын, әр шумағы дуалы,Әңгімеге түрік жүрер құлағы,Хамит ақын– Қалқам, сенің жарыңныңМамандығы кім еді? – деп сұрады.– Сен көп қыздың бірі..

Менің далам әлі күй өңделмеген,Белесі көп әлі оның сен көрмеген.Жиналмаған тастары текшеленіп,Тауларына өзге тау тең келмеген.Тарихы мен тағдырдан..

Кім білсінТозды ма екен көне шыбық.Кім білсінКетті, бәлкім, жел есіріп.Ұясы құрқылтайдың Құлап түстіҚұлаған баспанадайтөбе шіріп.Бір қатерСол ұяға..

Бай бастық басқа қалада тұрды,Шақырды сыйлап тойына.Бұздым мен сонда адал антымды,Бұзу жоқ еді ойымда.Ұзатты ол қызынбай жерге күзде,Күйеуге заң..

Сан түрі өскен гүлдердің,Тойланып өткен күндердіңАқсақал айтқан жыр етіп,Дастаны қанша бұл жердің?!Құт берген жері Құдайдың,Кенінде осы..

Құрманғазы күй пернеденКөбік шашып жатыр-ау.Сенде ешқашан болған емесӘн мен күйден тоқырау.Мұнайшылар мекені бұлБар әлемге бұл күндеЖар..

Жыр оқып шықтым залдардан,Құшағым толып гүлдерге.Құрметке көңіл алданғанМасайрап күліп жүргенде.Қызғалдақ ғұмыр, қыз дәуренЗу ете қалды-ау бір..

Күн нұрын жұтқанАйнала бейне от сарай,Қызулы албырт шақтар-ай.Жүректе ыстық сезімдіСалқындата алмас Қапшағай,Жастық-ай біздің, Бүгінгі қайран..

Бірінші өлеңАйттырып боз ат мінген жігіт келді,Сұлуды көндірем деп үміттенді.Тимеді.Ақ боз атын ойнақтатыпҚызық қуып кетер деп күдіктенді.Сөз айтты..

Ауыл көшкен астынан қия, қырдың,Азайып тұр қыз назы, ұяты ұлдың.Зулап жатыр жағада, қайран өмірСахнасы сияқты театрдың.Не сыйлайды, білмеймін, мына..

Ақ Жайықпен көмкерілген даладаБесік жырын арнап едің балаңа,Жан ана.Ақ қанатын тарана,Асығады жағаңаШағала.Ақ Жайығым, ақ бесігім, айбарым,Әлдилеген..

Жүрегіңді алғыздың ба сезімге,Неге келдің теңізі жоқ далаға?!Қайғы жасы мөлдірейді-ау көзіңде,Әлде сен де ғашықпысың, шағала?!Жаутаңдайсың, жоқ..

Жеті атасын білмей келген жетесіз,Есін жиып кірген болды санаға.Атасына ас беруді айналдырды модаға,Әр қалталы өзі оқытты құранды.Сонда қалай,Бір..

Азамат!Жігіттің екінші есімі.Жұртшылық сынының қорытынды, шешімі.Азамат – ауылда әр үйдің қонағы,Ол үшін төр дайын, ашулы есігі.Азамат көңілі туыстас..

Аңға кеттің, асынып мылтығыңды,Оқшантайға қорғасын толтырулы.Қойға қасқыр шауыпты, қайтеді енді,Жем сұраса оның да бөлтірігі.Қуып қайттың, бұл жолы..

Мен сүйгенде жымиған момын жігіт,Аңшылықты меңгердің жолын біліп.Қос мылтықпен кетесің, ораласыңҚызыл қанға қанжыға шомылдырып.Бүгін қырды жатыр-ау..

Көкжалды атты сұр мерген, көкжалды атты,Арқыраған азуды оқ жалматты.Кең далада құйрығын бұлғаңдатқанҚу түлкіден басқаға жол қалмапты.Емін-еркін..

Қансонарда, аппақ қар, таңда мынаСуыт кеттің қарамай жан-жағыңа.Тілегенге сұраған дегендей-ақ,Жолығыпсың көкжалдың арланына.Деп жатыр ол,Әл бермес..

Көңілдей тұнық көк аспан,Бақыты жанған әр үйдің.Күлкісі балғын жарасқанҰйқысы тыныш сәбидің.Үн қосып жайсаң өмірге,Бұлбұлдар бақта ән салса..

Үніңізді естіп дір еткенЕсімде сонау бала күн.Тап-таза сәби жүрекпенШәкірт боп Сізге қаламын.Тектілік тұнған жүзіңіз,Қараумен келем таңырқап.Белгі..